Eerste Münchener ervaringen

Hallo Leute!

Hèhè weer eventjes tijd nemen om iedereen te updaten! Ik zit nog steeds gezond en wel in München. Ik fladder alweer doelgericht en op mijn gemak door de straten, net zoals ik altijd snel gedaan heb. Deze stad past me wel. Al genoeg gezien en meegemaakt, met een nog langer lijstje met dingen om te doen.

Op maandag begon mijn eerste dag bij stylefruits! Ik hoefde pas fijn om 10 uur te komen, dus dat viel mee voor de eerste dag. Gemakkelijk vond ik mijn weg weer via de metro naar het kantoor. Ik werd hartelijk welkom geheten door mijn team en kreeg een hele rondleiding langs het kantoor. Al die namen ga ik nooit onthouden (nouja voorlopig niet), maar mijn team bestaat uit: Karina uit Duitsland, Marina uit München zelfs (ook al is ze van Kroaatse komaf), Emily uit Canada, Alison uit Engeland, Marie-Laure uit België, Olga uit Polen, Laura uit Frankrijk, Susanne uit Duitsland en … ik! Heel aardige meiden. Ik kreeg een mooie bos bloemen, een leuke canvas tas van Stylefruits en mijn allereerste persoonlijke visitekaartjes! Haha :) . Ik kreeg wat dingetjes uitgelegd en had een paar introductiemeetings; ook samen met 3 andere nieuwelingen. En de dag vloog alweer snel om.

Op dinsdag weer iets nieuws: we gingen ineens stretchen en office yoga doen hahaha. Is schijnbaar vaste prik in ons team op dinsdagen en donderdagen :P . Na het werk trof ik Giulia in het centrum. Blij renden we op elkaar af. Whaa!! Na Antwerpen, Berlijn en vorig jaar weer in Italië ontmoetten we elkaar nu München! Geweldig! Ze woont hier nu al bijna 3 jaar, dus ze loodste me door een deel van het centrum waar ik nog niet geweest was: de dure winkelstraat. In een pleintje aan een zijstraat gingen we iets drinken. Zo, weten we dat ook weer: München kan inderdaad flink duur zijn! Nadat mij gevraagd werd hoeveel wijn ik wilde en ik volgens mij een de hoeveelheid van normaal glas aangegeven had, werden mij 2 glazen geteld à raison €9,80! Welkom in München :P . De avond afgesloten met een hapje bij Giulia; wist ik meteen waar ik nog naartoe ging verhuizen :P .

Op woensdag weer iets leuks tussendoor: we gingen met het team uit lunchen als welkom voor mij. Olga en Marie-Laura konden helaas niet. Zijn naar een soort biergarten inde buurt gegaan, horende bij een echt Duits restaurant. Hahaha geweldig! Heb een grote schnitzel verorberd, Beierse stijl: gemarineerd in zoete mosterd. Erg lekker! En zoals schijnbaar heel gewoon is hier, kregen we netjes onze half overgebleven schnitzels (wat een giga gevaartes!) ingepakt mee. Fijn broodje schnitzel als volgende lunch dus!

Op donderdagmiddag voelde ik me geïnspireerd. Het was werkelijk bloedheet (de temperaturen liepen op tot net boven de 30 graden) en het was gezellig druk in de stad. Ik ging dus eens een rondje lopen. De ‘standaard’ highlights in het centrum had ik al gezien; ik wilde nu eens de Isar, de rivier die door München loopt, gaan zien. Prachtig! Mooie gebouwen zover je kijken kan en zelfs een heus stadsstrand gezien. En natuurlijk weer allemaal leuke pleintjes en straatjes met restaurantjes ontdekt om op mijn to-do list te zetten. En toen was mijn laatste avond als inwoner van Olympisch Dorp 1972 (juist, daar waar toen die aanslag geweest is) aangebroken! Koffers gepakt en klaar voor de volgende verhuizing!

Of toch niet. Vrijdag was het zo mogelijk nog warmer en ik moest gewoon op mijn koffer gaan liggen om het dicht te krijgen (hoe kon dat binnen een week??). Tussen de middag sleepte ik door de verzengende 34 graden hete hitte mijn koffers over straat, de S-bahn in, toen de U-bahn in en weer verder over straat. Bleek ik ook nog verkeerd gelopen te zijn.. aarrghhh. Uiteindelijk trof ik Giulia, we wisselden snel een bezwete knuffel uit en ik kreeg haar sleutels: zij ging fijn op vakantie. Uitgeput liet ik mijn spullen in haar appartement vallen. Geweldig! Een super plekje voor mezelf in het centrum voor de komende week! Op vrijdagmiddag kunnen we eerder naar huis, dus daar maakte ik dankbaar gebruik van. Ik heb heerlijk van de zon genoten met een tijdschrift op een bankje in – nu al één van mijn favorieten – de Hofgarten. Top!

Oh en wat heb ik fijn kunnen uitslapen! Ondanks mijn spierpijn overal fijn op pad gegaan. Ik heb de namiddag in het park doorgebracht: de Englischer Garten. Een hele tijd gelopen en nog pas een kwart gezien. Nouja, als het al niet minder is. Het is één van de grootste stadsparken van Europa en zelfs groter dan Central Park in New York. Overal zonnende mensen in badkleding, fietsende mensen, spelende kinderen; kortom gezelligheid in de bloedhitte, omringd door een prachtig groen park. Geweldig! Ik verheug me erop mijn fiets hier te hebben! Ik kwam langs de op één na grootste biergarten van München, bij de Chinesischer Turm in het midden van het park. Wat sfeervol! Uiteindelijk liep ik helemaal om het meer heen, zat even bij het water en keek toen de 2e helft van de voetbalwedstrijd op het grote scherm bij de biergarten daar. Uiteindelijk moeten vluchten voor het noodweer: storm, onweer en regen kwamen ineens flink hard aanzetten. Desondanks: een topdag!

Zondag weer pas ’s middags de deur uit. Het was een beetje een grijze dag voor de verandering (ohnee, ben ik niet meer gewend!). Ik ontmoette een meisje uit Keulen bij de S-bahn (ineens moest ik iedereen de weg wijzen :P) en we kwamen aan de praat; in het Duits uiteraard. Ze kende stylefruits helemaal niet; en net op het moment dat ik vertelde wat het was verscheen en recht tegenover ons op het digitale scherm een stylefruits reclame. Hahaaaa top :P . (Leuk trouwens, hier in de metrostations is er altijd wel ergens een tv met de voetbalwedstrijden, staan de uitslagen en planning op grote digitale borden en wordt op de perrons onder de bestemming de huidige stand van een wedstrijd weergegeven als er eentje bezig is! Yesss!). Ik liep vanaf de Karlsplatz een hele ronde, als een echte toerist met mijn reisgids in de hand, langs o.a. de Alte Botanischer Garten, verschillende musea (er is zelfs een geheel Egyptisch museum, check op de to-do list!), de obelisk op Karolinenplatz, Platz der Opfer des Nationalsozialismus met de eeuwige vlam en de Mittelsbacher Brunnen fontein. Een indrukwekkend stukje München! Daarna vervolgde ik mijn weg met de metro naar de Theresienwiese, het terrein waar altijd het Oktoberfest gehouden wordt. Tja, een gi-gan-tisch braakliggend terrein middenin München; de schoonheidsprijs wint het niet.. Maar er is natuurlijk ook iets cultureels te beleven, anders gaat Daphne van Dongen er natuurlijk niet zomaar heen :P . Heeeel ver van het metrostation bevindt zich, aan de zijkant van het terrein, de Ruhmeshalle. Een zuilengallerij met allerlei bustes van bekende Beierenaren (die was helaas gesloten) en dan het hoogtepunt: het Bavaria standbeeld. Een soort Germaanse godin, het eerste monumentale gietijzeren standbeeld ooit gemaakt; 30 jaar vóór het Vrijheidsbeeld. En je kunt haar van binnen beklimmen! Dat moest ik natuurlijk gedaan hebben! In mijn eentje ging ik een heel smalle wenteltrap omhoog. Je zag de leeuw naast haar van binnenuit, hij was mooi uitgelicht; maar dat was toch ook een beetje angstaanjagend zo van dichtbij in die galmende donkere ruimte. Bovenaan, ergens bij haar schouders, was het donker en werd het trapje minuscuul. Ik wurmde me door haar nek naar boven en kroop in het kleine zitholletje helemaal bovenin en zag de vormen van de neus en ogen van het standbeeld van binnen; ik werd er toch een beetje ongemakkelijk van. Door hele kleine kijkgaten in haar hoofd kon je van het uitzicht genieten. Zeker de moeite waard, een bijzondere belevenis. Maar ben je slecht ter been en claustrofobisch, dan is dit een absolute afrader.. Het begon te regenen toen ik me naar beneden begaf. Tijd voor mijn laatste toeristische avonturen van de dag. Ik ging naar het Maximilianeum: o.a. de zetel van het Beierse parlement. Wat een indrukwekkend monumentaal pand, gedecoreerd met zuilen en een grote engel op het dak. Ik was even sprakeloos. Door het Maximilian Park liep ik naar de Friedensengel: een prachtige gouden engel op een hoge zuil, vergelijkbaar met de Siegessaüle in Berlijn. Zo mooi!

Gisteren en vandaag weer terug naar de realiteit. Maar dat is helemaal geen straf, de dagen vliegen nu al voorbij. Gezellige collega’s, interessant werk, een leuk bedrijf, heerlijk zomerweer en natuurlijk vandaag weer onze office yoga :P (en natuurlijk die 2 spannende voetbalwedstrijden gisteren met mijn favoriete winnaars!); ik heb het er druk mee.

Ik ben inmiddels ontzettend onder de indruk van München. De straten en terrassen van Wenen, gebouwen en monumenten van Florence, winkels en sfeer van Berlijn: al mijn buitenlandse woonplaatsen samen in één stad. Ben benieuwd naar mijn komende avonturen!

Voor nu: Gute Nacht und bis nächstes mal! Tschau!