Visita olandese e tanto sole!

Ciao a tutti!!

De eerste blog in mei! Woeee… het einde komt langzaam in zicht van dit fantastische avontuur.. :( Hopelijk gaat het hierna nog allemaal even fijn verder. Nu maar eerst de komende weken nog goed doorkomen. Want wat zal het druk gaan worden, net zoals de afgelopen weken al geweest zijn! Het was één en al werk aan het eindproject. Het weer was gelukkig goed, dus ik heb toch nog wat fijne zonuurtjes kunnen meepikken. Zit helaas wel al he-le-maal onder de muggenbulten!! En nee, citroenkaarsen helpen dus echt niet.

Alweer twee weken geleden gaat het verhaal verder. Op zondagmiddag ben ik naar het station gegaan om Katrín op te halen om samen met de bus naar mijn appartement te gaan. We hebben de hele middag en avond aan het project gewerkt om maar genoeg aan Danilo te kunnen laten zien die week. Katrín bleef slapen zodat we op maandagmorgen ook nog een beetje konden doen. Daarna weer het gebruikelijke rooster met de lessen van Benjamin en Danilo.
Op dinsdagmorgen hadden we weer de 3 uur met Danilo om onze projecten te bespreken. Eerst leek hij onder de indruk en het prima te vinden wat we hadden gedaan, tot hij ineens weer met zijn typische grijns naar ons zat te staren. Nee, we konden dit toch echt allemaal niet gebruiken wat we gedaan hadden. Ons concept was allang gedaan, en ook andere groepjes gebruikten het al; we hadden het gewoon gepikt. Waaaatttt???!! Nouja zeg, lekker is dat om zoiets zomaar te insinueren. En bedankt. De helft van wat hij zei was onzin, wat nou 'pikken'?! Resultaat: de vele pagina’s die we in een week geschreven hadden waren maar gedeeltelijk bruikbaar omdat hij weer eens een ander idee voor ons merk had. Katrín kookte van woede en is de rest van de dag vrij stil gebleven.. Wel een erg leuke anekdote was dat we een quote van Danilo in ons essay hadden gebruikt. Het kwam uit een interview dat hij in oktober heeft gegeven aan Vanity Fair en ons allemaal toen zelfs nog heeft gestuurd. Zijn ego zwol helemaal omdat we die quote hadden gebruikt. Hij moest er wel nog even aan toevoegen dat hij zich dat interview eigenlijk niet eens meer kon herinneren. En die quote ook niet. “Maar erg goed wel hoor!” Ohhhhh dat meen je niet. We rolden eens met onze ogen. Jaaa hoor, alsof je iedere dag interviews aan Vanity Fair mag geven. ’s Middags hadden we gelukkig de leuke les van Gianpaolo. Ik had er erg zin in want ik vond de vorige les al zo gezellig en interessant. Al onze mindmaps werden bekeken en hij vond die van ons goed. In ieder geval iets positiefs die dag :P . We kregen van alles uitgelegd over geluiden, omdat we binnenkort moeten gaan beginnen aan een video voor ons eindproject. In deze les leer ik weer eens wat anders :) erg interessant! Beetje jammer wel dat het lokaal met alle iMacs bovenin het gebouw is, onder het schuine dak. Bloedhitte daar! En nee, de airconditioning op school was nog niet aangezet… puffff..

En toen was woensdag daar! Heerlijk, bijna weekend ;) ! ’s Morgens weer verder gewerkt in de les van Johannes en nog wat handige tips van hem gekregen. Opbouwende kritiek, daar heb je nog eens wat aan ;) . Bijna niemand was in de les, natuurlijk omdat het om 9 uur ’s ochtends is.. en het bijna weekend was! Daarna hadden we alleen nog maar les van Claudia Attimonelli van Sociology of the Imaginary (nog altijd een leuke titel van dit vak :P ) . Daar zaten we dan weer eens met een paar mensen. Maar ach, ik vind dit altijd een erg interessant vak; fijn rustig zo, verder is bijna niemand fan van deze les. Ook al waren we eindelijk eens lekker om 14u al klaar, Katrín en ik offerden deze vrije middag graag op voor nog wat werk aan het project. Om half 6 ging ik eindelijk richting huis. Genietend van het zonnetje. Eenmaal op het balkon kwam ook de buurman naar buiten en ging zijn balkon poetsen. Goed bezig, dat mocht ook wel eens. Heb bewonderend zitten kijken :P . Hij kwam ook nog steeds vragen of het er goed uitzag en wilde een emmer water richting mij gooien zodat ik misschien ook kon beginnen :P . Hahaha Italianen.

Jaaa, het was donderdag! Ben een beetje op tijd opgestaan om wat te poetsen en van alles klaar te maken, want ’s middags ging ik Eline van het station halen! Die was om half 3 in Pisa geland voor een weekendje bij mij in Florence :) . Het was die dag Italiaanse Bevrijdingsdag en op vrijdag was er een brugdag. Fijn weekend! Vanuit de bus naar huis zagen we bij het fort van Florence een historische optocht met klederdracht, paarden en vlaggenzwaaiers. Op het station wapperde ook een giga Italiaanse vlag. Leve de vrijheid! ;) Eenmaal thuis zijn we neergeploft met wat drinken en (natuurlijk) koekjes en hebben al heel wat gekletst. Om een uur of 6 gingen we toch nog even de stad in. Het was nog heerlijk weer buiten en dus wilden we al zoveel mogelijk zien van het centrum. Zijn de stad ingelopen en hebben de Duomo, Piazza della Repubblica, Piazza della Signoria, Ponte Vecchio en Palazzo Pitti al meteen van ons lijstje afgestreept. Wat een goede wandeling :) . En fijne gelegenheid om de eerste mooie foto’s in zomerse kleding te maken :P . Eenmaal thuis hebben we ons op het dakterrras genesteld met het avondeten dat ik voor deze gelegenheid bedacht had: Barbecue! :D Nouja, een grill. Maar toch. Stokbroodjes met salade, kipspiesjes, gekruide varkenslapjes, sausjes en sla met alles erop en eraan. En het smaakte goeedddd :) . Eerste bbq en diner op het dakterras van dit jaar!

Op vrijdag hebben we een beetje uitgeslapen en zijn na een uitgebreid ontbijt en heel wat geklets weer gaan wandelen. Deze keer richting de rivier. Zijn langs het water, via de route die ik ook met mam gelopen had, naar Piazzale Michelangelo gegaan. Het was weer erg zonnig en de uitzichten onderweg nog steeds prachtig. Weer genoeg beeldmateriaal verzameld ;) . Eenmaal boven waren we helemaal bezweet en uitgeput. Hebben ons daar, na van het uitzicht genoten te hebben, beloond met een ijsje. Tussen de bloeiende tulpen hebben we dit lekker opgeslurpt. Zijn via de, inmiddels al in beginnende bloei staande, rozentuin terug naar het centrum gelopen. Hebben nog een beetje gewinkeld. Op het dakterras van La Rinascente vonden we uiteindelijk een fijn plaatsje en hebben daar uitgepuft met een drankje en lekker mensen zitten kijken. Na nog wat winkels in en uit geweest te zijn besloten we ergens een hapje te eten zodat we niks zelf nog hoefden te maken. En wat is er dan beter dan Aperitivo?? Dus, op naar Bar Kitsch! Het was er zoals altijd gezellig druk. Kregen gelukkig wel nog een tafeltje en hebben toen twee keer lekker ons bordje volgeschept met de lekkerste pizza, pasta’s, ovenschotels, salades, brood, kaas, vlees etc. :) . Fantastisch toch, dat aperitivo. Eline heeft al plannen om het in Nederland te introduceren :P . Eenmaal thuis hebben we nog wat geknabbeld en een film gekeken.

Op zaterdag hebben we maar weer een rustige ochtend gehouden met een uitgebreid ontbijt. Hebben nog even genoten van mijn favoriete hondje Camille. Eline had haar al eens gezien, maar nu lag ze lekker buiten op de gallerij naar ons te kijken. Wat een schatje toch. Maar ze lijkt nu echt op een leeuw!! Ohhh één en al haren. Prachtig beestje :) . Eenmaal in het centrum hebben we weer gewinkeld. We zijn nog over de San Lorenzo markt gelopen op zoek naar allemaal hebbedingetjes en souvenirtjes voor Eline bij mijn favoriete kraampjes. ’s Middags hebben we gezellig een stuk pizza gegeten. Gewoon, omdat het Italiaans is ;) . Een broodje kun je altijd nog ergens eten. Natuurlijk hebben we ook nog even cultureel gedaan. Zijn naar de prachtige Santissima Annunziata kerk gegaan zodat Eline ook eens een echte, opgebaarde heilige kon zien. En natuurlijk ook omdat ik dit van binnen de allermooiste kerk van Florence vind tot nu toe. Weer op weg naar het centrum hoorde ik ineens mijn naam. Daar stond Giulia! Alessandra was binnen in een winkel. Het eerste dat ze zei toen ze Eline ontmoette was “Oh! You’re even taller than Daphne!”. Ze bleef dus maar veilig op het verhoogde stoepje van de winkel staan :P . Hebben even wat bijgekletst voordat Eline en ik weer verder wandelden en eens bij Luisa Via Roma naar binnen gingen. Fantastisch, al die designerkleren! En ook leuk, dat meisje dat zich door een verkoopster in een veel te strak jurkje liet wringen :P . Onze voeten deden inmiddels al erg pijn van al het lopen en we wilden die avond omdat het de laatste avond was nog ergens gaan eten. We besloten dus maar een beetje op tijd naar huis te gaan. Daar hebben we lekker gezeten en wat tv gekeken met een gebakje en ons daarna een beetje opgetut. De bus weer naar het centrum bleek pas laat te gaan, dus zijn we later die avond maar weer richting stad gestrompeld. Erg laat, maar net op tijd, kwamen we aan bij het restaurant waar ik nog met pap en mam had gegeten in de Paasvakantie. Geheel in stijl vooraf bruschette geknabbeld en daarna genoten van pasta. Toen we om half 12 besloten weer huiswaarts te keren bleek de bus nog laaang niet te komen. Dat werd weer lopen.. Auwauw.. Hadden allebei al (blaren-)pleisters op onze hakken na die paar dagen vol geloop. Eline heeft die avond haar koffer al ingepakt en hebben nog een film gekeken en lekker gezeten met een wijntje en knabbels.

En toen was helaas de laatste dag, zondag, al aangebroken :( . Zijn richting Santa Croce gelopen en hebben nog wat over de maandelijkse rommelmarkt daar gelopen. Heb haar meteen nog even de Santa Croce kerk laten zien. We wilden eigenlijk nog een laatste gelato eten ergens, maar ineens was het laat en dus hebben we ons maar naar het station gehaast. En daar ging Eline om 12 uur alweer. Wat zijn het ontzettend gezellige dagen geweest! Hebben onze voeten helemaal kapot gelopen en keelpijn opgelopen van het praten; maar het was het waard :) .
Ik ben vanuit het station meteen doorgelopen naar het appartement van Katrín aan de andere kant van het water. Hebben de rest van de middag weer aan het project gewerkt. Ze heeft me nog iets heel interessants laten proeven. Een echte IJslandse lekkernij: stukjes gedroogde vis! Merkwaardige snack, maar best lekker. ’s Avonds tegen half 9 was ik weer thuis. Ik was helemaal kapot van die drukke dagen. Heb lekker een pizza in de oven gegooid en fijn film gekeken en uitgeslapen op maandag.

Op maandagmorgen had ik met Katrín afgesproken bij de Duomo. We zijn toen samen naar Piedi Nudi nel Parco gelopen, een conceptstore in de buurt. Dat is de enige winkel hier in de buurt in Italië waar ze ons eindproject-merk, Nicolas Andreas Taralis, verkopen. Het was echt geweldig. Erg interessante winkel, aardig personeel en mooooie kleren! Het meisje dat ons wees waar zijn kleren hingen praate gezellig met ons over het merk en vertelde dat ze zelf sieraden maakt en daarmee ook al met Polimoda studenten had samengewerkt. Leuk om de NAT kleren eens in het echt te zien! Wat een goede kwaliteit. Werd zelf helemaal verliefd op een zijden gevlekte jumpsuit van een ander merk (á €475 helaas..) :D . De rest van de dag was weer gevuld met de gebruikelijke lessen. De lessen van Danilo worden wel steeds iets minder interessant. Het lijkt of we het allemaal al wel gezien hebben. Op dinsdagmorgen konden we weer laten zien wat we aan het project gedaan hadden. Hij kwam ineens op de proppen met een heel idee voor het project. Wonderbaarlijk. Hij was erg behulpzaam en leek onder de indruk van al het werk dat we de hele week verricht hadden. Fijn! :) Worden we eindelijk ook serieus genomen en gaan we in ieder geval weer de goede kant op. ’s Middags was het weer gezellig bij Gianpaolo in de les. Zooo interessant! Hebben geleerd om een liedje te maken :D . Ik vind het echt geweldig. Allemaal geluiden samenvoegen en er iets van maken.
Die avond heb ik even wat uitgerust want ik was nog steeds niet helemaal bijgeslapen. Daarna ben ik me gaan optutten. Toch leuk om ook weer eens te doen. Leuke outfit uitgezocht, goede make-up, haren gekruld! Even na 10en liep ik richting het centrum. En wat was het druuukkkk!! Het was Notte Bianca, een jaarlijks nachtelijk cultureel evenement. Op heel veel plaatsen in het centrum waren er optredens: concerten, theater, dans, acrobatiek, schilders, andere kunstvormen etc., en veel musea en winkels waren tot middernacht of zelfs de hele nacht open. Ik vond het echt geweldig. Heb me wel even flink tussen de mensen door moeten wringen om überhaupt tot in het centrum te komen, maar wat was het gezellig! Het leek wel carnaval in Maastricht! Overal opgetutte mensen, luide muziek, eten en drinken en ontzettende drukte. Bij La Rinascente had ik om half 11 afgesproken met Sarah, Alessandra, Giulia en Zi. Op het plein waren twee graffitikunstenaars hoog boven de grond via steigers twee grote doeken aan het bespuiten. We hebben de drukte een beetje omzeild en zijn door allemaal leuke zijstraatjes naar Santa Croce gelopen. Daar zweefden een aantal gigantische opblaasbeelden op het plein. Zo mooi! Het hele plein werd door allemaal kleurige animaties verlicht. Na even te hebben rondgekeken zijn we verder gelopen naar Piazza Annigoni, een plein bij mij in de buurt. Daar was een concert. Eerst was er een band die oude rockliedjes speelde. Daarna kwam er een vreemde band met een paar oude mannen en een meisje als leadzangeres. Ze speelden rare elektronische muziek. Een mix tussen lounge, electro en pop? Heel apart.. De zangeres was een typisch Italiaanse. Mooi meisje, veel te kort jurkje, hoge laarzen met stilettohakken. Ze moest de hele tijd haar jurkje omlaag trekken.. Ineens zagen we leraar Marco Crisci in een, zoals gewoonlijk, ontzettend stijlvolle outfit voor het podium staan. Bruine nette jas, kraag omhoog, witte broek, bruine suède schoenen, zijden sjaaltje; geweldig :D. En hij was aan het filmen! Nouja zeg, zomaar dat meisje aan het filmen de hele tijd :P . Toen we weggingen, gingen we nog even “Ciao” tegen hem zeggen. Hij vertelde toen dat hij tot voor kort in die band gespeeld had en nu kwam om zijn oude bandleden te zien optreden! Ahhhhh dat hadden we nou nooit verwacht!! Fantastisch! Danilo was vroeger radio-DJ, meneer Bini rijdt in zijn vrije tijd motor en nu blijkt Marco een rockster te zijn! Hoe geweldig kunnen je leraren stiekem zijn ;) . Een stuk verder, op Piazza Gaetano Salvemini hebben we nog een indrukwekkend optreden gezien van vuurspuwers en meisjes die met vuur rondzwaaiden. Als laatste hebben we daarna nog op het dakterras van de stadsbibliotheek genoten van het uitzicht op de verlichte Duomo en een bandje met muzikanten van werkelijk alle leeftijden. Daarna waren we zo moe dat we allemaal maar besloten naar huis te gaan. Wat was het ontzettend leuk! Was nog lang niet uitgekeken, maar dit is een goede reden om volgend jaar hopelijk weer aanwezig te zijn tijdens deze nacht!

Heb heerlijk uitgeslapen op woensdag en ben daarna weer naar Katrín gegaan om aan het project te werken. En Katrín maakt echt de heerlijkste lunches! Salade met kip, rozijntjes, balsamicodressing, ui, allemaal kruiden en omelet en een bakje rijst erbij. Yummm daar verheugde ik me steeds op :P .
Toen ik op donderdagmorgen in de bus naar de uni zat heb ik voor het eerst iemand onderuit zien gaan met een scooter! Cherrem een meisje viel om en kreeg de zware scooter nauwelijks van zich af geduwd. Toch wonderbaarlijk. Ik woon aan een drukke weg, hoor veel ambulances maar heb nog zelden wat zien gebeuren. Zou zelf toch niet snel hier de weg opgaan met een fiets ofzo.. Een beetje te laat kwam ik de les van Abigail in. Huh, ze zat zelf midden in de klas en een ander meisje was een presentatie aan het geven. Bleek na wat navraag een vriendin van haar te zijn die ons een college ging geven over geluiden. Net als bij Gianpaolo kregen we allemaal handige tips voor de video bij onze eindpresentatie. En het was ook erg leuk verder. Hebben o.a. van alles geleerd over fluitende vogeltjes ;) .

Op vrijdagmorgen hadden we weer les van Daniela. Dat is altijd veel gepraat van haar kant, cherrem ze doet haar best maar het grootste deel van mijn klas is binnen no-time afgeleid. De middag werd gelukkig afgesloten door een leuke les van Gianpaolo. Hebben weer met muziek gewerkt en meteen de opdracht gekregen om een foto te zoeken die volgens ons staat voor wat het merk van ons eindproject uitdraagt. Daarbij moeten we een melodie/ liedje componeren en de connectie uitleggen in een powerpoint. Grandioos! Nog voordat we goed en wel aan het schrijven waren geslagen over ons merk Nicolas Andreas Taralis had ik al een liedje op het oog. Had het toen aan Katrín laten horen en die was het er ook helemaal mee eens. Nou, dat kwam nu perfect van pas. (L490 van 30 Seconds to Mars). Dit zou leuk worden :) . Na de les ben ik vanwege het mooie weer en het gebrek aan sociaal contact door alle drukte met het project een ijsje gaan eten met Giulia, Zi en Sarah. Genietend zijn we toen naar Stazione Leopolda gewandeld. Daar vinden allemaal grote evenementen plaats. Ook nu weer. Viel helaas wat tegen. Er is een maand lang van alles cultureels te doen in Florence en hier was een lichtinstallatie te zien. Liepen een beetje door de pikdonkere hal naar de woorden “No Excuses” die vanuit spots op de vloer werden geschenen te kijken. En er draaide een cd met enge geluiden op de achtergrond. Fantastisch.. Wandelend naar huis ben ik met Sarah even warenhuis Coin ingeweest (ja, het was de eerste keer dat ik daar naar binnen ging :O schande!) . Eenmaal thuis heb ik nog lekker met laptop en boek op het balkon gezeten :) .

Op zaterdag besloot ik weer eens te kijken hoe de schade aan mijn voeten was een week na het bezoek van Eline. En nog steeds bloedden mijn hielen. Was inderdaad niet zo’n slim idee van ons om op die vrijdag allebei nieuwe schoenen aan te doen om ze eens goed in te lopen :P . Nouja dat doel is wel bereikt dus. Alleen jammer dat mijn poezelige voetjes er nu niet meer zo zomerklaar uitzien :P . Ben die zaterdagmiddag naar Katrín gestrompeld en we hebben die hele middag en ook zondagmiddag weer aan het project gewerkt. Maar we hebben ons vooral geamuseerd met het componeren van ons liedje :D . Geweldig, ik heb weer een nieuwe hobby gevonden, na ook fan te zijn geworden van Photoshop toen in december. We hebben 2 stukjes uit ons liedje geknipt, ze onder elkaar gezet, er nog een ander geluid aan toegevoegd, effecten erdoorheen gedaan; et voilà, een custom-made liedje :D. Trots!

Op maandagmorgen om 9 uur hadden we een extra les van Abigail. Iedereen schijnt te denken dat de meeste lessen nu toch maar in het teken staan van werken aan het project dus daar zaten we weer met amper de helft van de klas. Na deze les hadden we 4 tussenuren. Na even wat gewerkt en geluncht te hebben gingen Katrín en ik op weg naar een andere locatie van Polimoda, aan Via Baldovinetti. Wat een gedoe. Dachten wel even te gaan wandelen. En toen ging het regenen. En toen liepen we fout en bleken te zijn uitgekomen bij weer een ander Polimodagebouw. Dat lag boven op een heuvel in een park. Mooi wel, Villa Strozzi. Weer door het park omlaag gezwoegd en verder dan maar. Eindelijk op de goede locatie hebben we fijn anderhalf uur met Johannes ons project kunnen bespreken; altijd beter dan alleen maar kritiek van een zekere andere leraar :P . Ook maakte hij nog een leuke opmerking over Danilo, dat zijn stijl toch echt niet kan. Haha eindelijk eens iemand die het hardop durft te zeggen :P . We love Johannes. Daarna weer les van D. Na de kleine pauze in het midden van de les wachtte hij tot iedereen terug was. Hij keek eens rond en vroeg toen: “Where is the Queen?” De algemene respons in de klas: “Who? Sahil?” Hahaha dit is een van de weinige keren dat ik hem bijna in een deuk heb zien liggen. (Voor ons helemaal niet raar. Sahil mag dan wel een jongen zijn, we noemen hem toch altijd ‘princess’). Maar nee, die bedoelde Danilo deze keer helaas niet :P .

Op dinsdag gingen we weer naar D om onze vorderingen van het project te laten zien. Hij leek serieus onder de indruk te zijn! Maar we hadden dan ook echt veeeel gedaan. Het hele concept hebben we veranderd en er paaaagina’s over geschreven en van alles opgezocht. En hij was het zelfs met het meeste dat we gedaan hadden eens! Bij een bepaalde pagina knuffelde hij bijna het beeldscherm en zei dat we ab-so-luut niets meer hieraan moesten veranderen! En weer zoiets leuks. Hij had ons opgezadeld met het concept 'Conservative Avant-Garde'. Geen idee wat we daar nou mee moesten. Johannes zuchtten ook eens diep toen we het hem vroegen en snapte al meteen wie dat concept voor ons bedacht had. Het is een mooie paradox; D’s favoriete woordspel. We hadden wat opgezocht en geprobeerd iets hierover te schrijven. D was helemaal onder de indruk van Conservative Avant-Garde en vond dat we het niet hoefden uit te leggen. De juiste personen zouden het wel begrijpen en anders moesten ze maar ophouden met het lezen van ons essay. Ironisch, we weten zelf niet eens wat het nou precies inhoudt :P . Maar hij vond het in ieder geval erg goed bedacht hoor. Zou die man serieus alles wat hij zelf vertelt vergeten?? We besloten maar niks te zeggen :P . ’s Middags hadden we weer les van Gianpaolo. Joepieeee we hebben geleerd een video te maken! Ik was helemaal in mijn element. Katrín is onder de indruk van hoe snel ik dat soort technische dingen oppik en haar altijd al help met allerlei computerzaken en probeert me te overtuigen zo’n carrièrerichting te kiezen :P .

Vandaag was het een vroege dag, maar ik kwam mijn bed echt-niet-uit! Uiteindelijk maar een uurtje terug gaan liggen. Ik ben ineens echt gebroken van al die drukke dagen. Wat duurt deze week lang! Hadden gelukkig weer een interessante les van Attimonelli en heb zo meteen een nieuw filmidee opgedaan, ik ga Stepford Wives kijken. Daarna voor de eerste keer sinds lange tijd weer les van Marco. Ohjee en hij kondigde meteen even aan dat we volgende week zijn toets hebben! Poeh..

De drukte zal nog lang niet eindigen, maar ik heb wel veel zin in alles dat nog komen gaat. Kan niet wachten om ons eindproject af te maken en hier misschien iets ervan te laten zien. Hopelijk heb ik wel snel weer tijd om verder te bloggen ;) .
A presto! En alvast een fijne Moederdag gewenst voor alle mama’s!
Baci e abbracci!