Saluti da sotto il sole!

Ciao di nuovo!

Iedereen nog fijne Paasdagen/ - vakantie gehad? Mijne waren erg geslaagd, zoals al gedeeltelijk te lezen was een tijdje geleden. Wat lijkt het alweer lang geleden zeg! De dag na de fijne Paasmaandag in Lucca stond het volgende tripje op de planning: we gingen naar het mooie Arezzo. Wat was ik blij om er weer terug te zijn! Ik had fijn mijn mooie nieuwe bruine laarzen uit Lucca aan en het was heerlijk zonnig en warm weer. Het was ontzettend rustig in Arezzo; nauwelijks mensen te bekennen. We hebben lekker wat rondgelopen en alle leuke straatjes en pleintjes gezien waar ik ook eerder geweest was. Op het prachtige Piazza Grande hebben we in het zonnetje even cappuccino gedronken :) . Ben daarna ook nog een stukje door het mooie stadspark gelopen met uitzicht op de omliggende heuvels. Daarna zijn we maar ergens gaan lunchen, want pap wilde wachten tot na sluitingstijd van de winkels i.v.m. lunchpauze omdat hij ergens een design badkamerrekje gezien had. Bij het lunchcafé waar we zaten werkte echt een heel knappe ober. Hij leek sprekend op een donkerharige versie van Gabriel Aubry!! :D Hèhè stomstom had eigenlijk zelf moeten afrekenen en mijn telefoonnummer op het bonnetje moeten schrijven ;) . Hahaha wel jammer dat ook dit exemplaar geen woord Engels sprak. Eenmaal weer in de auto keken we naar de route richting Siena. Dat bleek helaas nog ver rijden te zijn; dus besloten we uiteindelijk maar gewoon huiswaarts te keren. Die middag spraken we ook nog mama Paola en dochter Alessia (de Engels sprekende) waar we het appartement van huurden. Van de chocolade eitjes die we hun gegeven hadden voor Pasen hadden ze een chocoladetaart gemaakt. Hij was erg lekker geweest. Het jongste zusje had hem gebakken, want ze wil graag kok worden. Ze lieten zich ontvallen er anders nog een te maken.. Ik was benieuwd :P . Hebben verder een beetje gechilld in het appartement die middag en ik heb me later zoals altijd geamuseerd met alle leuke Italiaanse of nagesynchroniseerde tv-shows.

Woensdag was een wat rustiger dagje met een bezoekje aan Vinci, dat we ook al een tijdje op de planning hadden staan. Zijn mooi door de heuvels en langs leuke dorpjes richting dit stadje gereden. Het was weer heerlijk zonnig en warm! Pap had samen met mam Vinci vorig jaar al bezocht toen ze hier waren en ik mijn eerste lessen had. Hij nestelde zich dus lekker op een bankje op een pleintje met een boek. Mam en ik beklommen de straat richting het kasteeltje bovenaan. Eenmaal boven hadden we een prachtig uitzicht over alle heuvels en omliggende dorpjes. We hebben het museum over Leonardo da Vinci bezocht – vandaar de naam Vinci van dit stadje natuurlijk ;) . Hij komt daar vandaan. Het was een knus en erg interessant museum. Helaas mochten we geen foto’s maken; maarja dat doen we dan lekker toch stiekem. Fascinerend hoeveel uitvindingen die man heeft gedaan! Een genie. Aan het einde kwamen we boven op de toren van het kasteeltje uit. Mooi! Na een rustige wandeling terug vonden we pap helemaal in zijn element in het zonnetje met zijn boek. Hij vond het de meest geweldige dag van de week! ;) En ik heb erg genoten van het leuke Vinci. Na van een ijsje te hebben gesmuld zijn we weer fijn op tijd naar Malmantile vertrokken. Dit was dan alweer het laatste tripje van de vakantie! ’s Avonds kwamen Alessia en het jongste zusje langs om een stuk chocoladetaart te brengen; hij rook lekker en was zelfs nog warm! Ze kwamen het speciaal brengen als ontbijt voor mij, omdat ik op donderdag weer de eerste schooldag na de vakantie zou hebben. Wat lief! Die avond moest ik dus ook weer terug naar de realiteit en ging wat kleren, schoolbenodigdheden en spullen die ik niet meer nodig had inpakken. Een beetje op tijd naar bed ook nog.. Daar ben ik echt allergisch voor..

Op donderdag was het erg vroeg.. En om kwart na 9 zat ik braaf met pap en mam in de trein naar Florence en een halfuurtje later als enige in de klas voor de les van 10 uur; samen met de lerares dan wel. Net na 10en kwam gelukkig Susana aan. Even later ook Karolin en toen nog Giulia en om half 11 Zi. Woehoew, les met 5 mensen! Lerares Daniela wilde eerst de les nog afzeggen omdat we maar met zo weinigen waren en ging navraag doen bij de administratie. Maar helaas, het moest toch doorgaan. Tja, deze situatie was te verwachten. Rond de tijd dat iedereen tripjes gepland had en vluchten naar huis geboekt voor de Paasvakantie was het lesrooster die hele week nog leeg; dus hier had toen niemand rekening mee gehouden. Na 3 lange uren vol gepraat van Daniela hadden we lekker 3 uur pauze. Ik ging snel naar huis, waar pap en mam op me zaten te wachten. Ze waren ’s ochtends vanuit de trein naar mijn appartement gegaan en hadden fijn mijn zomer- en winterkleren gewisseld, mijn was gestreken en boodschappen gedaan voor de lunch. We hebben gezellig samen gegeten en zijn daarna fijn in het zonnetje naar het centrum gelopen. Uiteindelijk bij de uni uitgekomen voor mijn tweede les. Er was waarempel iemand bijgekomen: Stefan! Nounou, daar zaten we dan braaf in de grote aula met z’n 6-en te luisteren naar meneer Crisci. We hadden ons allemaal wat verspreid in de bankjes zodat het niet zo leeg leek ;) . Zelfs Danilo kwam nog even achterin zitten meeluisteren. Na deze les om 18u stonden pap en mam op me te wachten bij de poort en hebben toen meteen Giulia, Zi en Stefan eens gezien. Daarna weer naar het centrum gelopen terwijl het modder regende! Daar gingen de witte jas van mam en haar nieuwe tas! Vreemd zeg :O allemaal bruine druppels overal. De auto’s overal waren helemaal smerig. We zijn nog wat winkels in en uit geweest en zijn daarna uitgekomen bij een leuk restaurantje in de buurt van de Duomo. Erg gezellig; en lekker gegeten ook. Van tevoren had ik nog even voor de zekerheid bij een winkeltje een nieuwe paraplu gekocht voor vrijdagmorgen omdat ik de mijne niet bij me had in Florence. Pap en mam hebben thuis mijn koffer met winterkleren gehaald en zijn toen richting station gesneld. Ik heb voor de eerste keer sinds een week weer eens hier in Florence geslapen.

En wat bleek die paraplu goed van pas te komen zeg! Op vrijdagmorgen was ik al een beetje aan de late kant bij de bushalte, want had al mijn spullen gedubbelchecked voordat ik weer voor een tijdje zou vertrekken en ik voelde me ook ineens zo slecht. Poehpoeh even rustig aangedaan tot de misselijkheid wegging. Heb ook maar niet echt ontbeten en de door pap en mam gekochte sandwiches maar in mijn tas gedaan. Eenmaal bij de bushalte was het zo hard aan het regenen! Ik stond er gelukkig samen met Uchika, een ander meisje van Polimoda dat hier beneden woont. We stonden samen onder mijn nieuw parapluutje gepropt en we wachtten en wachtten.. Meer dan een halfuur later kwam er dan eindelijk een bus! Waattt?? Aan de overkant hadden we al 3 bussen zien langsgaan, maar die van ons kwam maar niet. Toen de onze er eindelijk was, was die natuurlijk zooo vol; en we stonden ook met veel mensen te wachten, dus daar konden we ons echt niet meer bij proppen. Na uiteindelijk in totaal 40 minuten gewacht te hebben in de stromende regen persten we ons een bus in. Pff vreselijk, zo vol in de bus en wat duurde het lang. Meer dan een half uur te laat kwam ik na half 10 de aula in. Daar zat een, natuurlijk, klein aantal studenten te luisteren naar een Italiaan die ons deze hele dag (van 9 tot 6!) zou gaan vertellen over de Chinese markt en –modeindustrie. Niemand had er veel zin in; maar gelukkig bleek het uiteindelijk nog reuze mee te vallen. Giulia en Zi waren ook laat en ook Katrín kwam later, vanuit Rimini, nog. Het was allemaal best interessant. Charmante Italiaanse meneer die al jaren in China werkt en er veel over weet. We kregen gelukkig anderhalf uur lunchpauze. Later bleek dat, zonder dat het op ons rooster aangegeven was, de lezing maar tot half 5 zou duren i.v.m. een later die middag ingeplande les in de aula. Ja Polimoda, bedankt. Als ik dat had geweten, had ik een kwartiertje eerder weg kunnen gaan om de trein van half 5 te halen! In plaats daarvan stond ik even later weer braaf in het stationscafé met een overheerlijke Latte Macchiato te wachten op de trein-naar-Lastra-a-Signa-die-maar-één-keer-per-uur-gaat.. Grrr… En koud dat het op het station was! En aan bankjes op het perron doen ze daar ook niet.. En toen stond ik ook nog eens bij het verkeerde perron te wachten.. Die trein wisselt de hele tijd op het laatste moment van gepland perron.. Eenmaal in de trein vertrok hij ook nog eens te laat :P . Haha en ik maar blij zijn dat de lezing uiteindelijk vroeger afgelopen was; kom je nog laat aan. Werd fijn van het station in Lastra a Signa gehaald door pap en zat om 6 uur weer gezellig aan de keukentafel in Malmantile. Daar kon ik voor de zoveelste keer gaan inpakken, want het was al de laatste avond in dit mooie dorp. ’s Avonds als toetje de chocoladetaart maar eens gegeten. Hij was overheerlijk! Even later kwamen Alessia en het zusje weer langs om nog te vragen hoe het ging en of we nog iets nodig hadden en om een fles van hun heerlijke, zelfgemaakte olijfolie te brengen. We vertelden enthousiast hoe lekker de taart geweest was en namen afscheid. Daarna voor de laatste keer lekker op de bank gekropen met knabbels en goede tv ;) .

Op zaterdagmorgen kochten we nog wat meer olijfolie van Paola en gaf ze ons het recept van de chocoladetaart. Mmm die ga ik hier zeker eens maken :) . Het zonnetje scheen lekker toen we wegreden; weer door de mooie heuvels richting het noorden. Het ging allemaal goed, alleen bij de Gotthardtunnel stond er een beetje file. Om half 5 waren we eindelijk in Mulhouse, de Franse stad waar we zouden overnachten. Na een overheerlijke McDonald’s milkshake gingen we naar het hotel :) . Even alle televisiekanalen verkend en een beetje gerelaxed. Vorig jaar hadden pap en mam hier ook overnacht en wisten nog een leuk restaurantje in de buurt. Daar hebben we lekker gegeten. Een kaas-worstplankje vooraf. Weer eens wat anders dan Italiaanse bruschette de hele tijd. De ober, die we ons verhaal een beetje verteld hadden, grapte nog of we soms pizza wilden eten, want die konden ze ook maken. Het was gezellig en lekker en terug op de kamer heb ik met mam nog helemaal in stijl een Frans nagesynchroniseerde Hawaii 5-0 aflevering gekeken :P .
Lekker ontbeten op zondag en daarna weer de weg op gegaan. Voor de zoveelste keer de cd’s gehoord die ik speciaal voor deze vakantie gemaakt had :P . Om een uur of 2 kwamen we in Maastricht aan. Hebben wat spullen opgeruimd en ’s avonds gezellig voor de tv gezeten. Dat was alweer lang geleden, Nederlandse tv! Niet dat er nou zoveel op tv is tegenwoordig in Nederland..

Op maandag stond ik een beetje tijd op, want ik was niet voor niets ineens meegekomen naar Maastricht vorige week. Om kwart voor 11 ging ik op weg naar de bushalte. Totdat ik er daar achter kwam dat ik mijn portemonnee vergeten was; en ook geen huissleutel had. Die sleutelbos lag gewoon in Florence.. Even bij de buren gekletst en sleutel geleend, spullen gepakt en naar de volgende bus. Ik dacht al dat het een lange ochtend zou worden, want ik ging naar de gemeente voor een nieuw paspoort. Maar na amper een minuut wachten was ik al aan de beurt en was zo klaar. Wonderbaarlijk! Interessant ook, dat nieuwe gedoe met je vingerafdruk.. Waar dat nou goed voor is.. Daarna een beetje door de stad gelopen want had eigenlijk van alles nodig, maar realiseerde me toen dat in Nederland op maandagmorgen bijna alle winkels dicht zijn.. Hmm. Na een jurkje bij Mango en wat monstertjes bij Douglas gescoord te hebben zat ik weer in de bus naar huis. Later die middag ging ik met pap Bounty ophalen in het dierenpension :) . Ah wat was ik blij om mijn pluizenbolletje weer te zien! :D Heb me de rest van de avond wat met hem beziggehouden.

Op dinsdag ging ik naar de tandarts. Daar ook weer lang wachten.. Gelukkig hebben ze er wifi! Dat is ook even wennen zeg, dat het internet op je gsm het dan ineens niet doet als je buiten Italië bent. Daarna met mam de stad in geweest om mijn gloednieuwe paspoort op te halen (mooi hoor) en verder nog wat te shoppen en daarna gezellig een wandelingetje gemaakt met lieve Bounty. Op woensdagmorgen even naar de huisarts en daarna thuis geweest met mam en een stuk gelopen met Bounty. Heerlijk relaxed dit, zeg. ’s Middags kwam Mindy gezellig! Hadden weer genoeg om over bij te kletsen tot laat die avond :) . Wat was het leuk!

De dag erna de volgende verplichting: om 10 uur zat ik bij de kapper. Eindelijk, mijn haar ziet er weer fatsoenlijk uit :) . 's Middags lekker de chocoladecake gemaakt met het recept van de familie uit Malmantile. Wij hebben hiervoor ook maar paaseitjes gebruikt :P . Die avond kwamen opa en de oma’s en nog wat anderen langs; nog voor pap z’n verjaardag. Iedereen vond het leuk me weer eens te zien. Hebben lekker gegeten en het was uiteindelijk erg gezellig! Op vrijdag het volgende uitstapje: met pap en mam naar Luik! Dat hoort er natuurlijk ook bij als ik weer eens thuis ben: Primark, New Look en alle andere leuke winkels die ik in Florence mis. Een paar uur later en 3 zakken rijker was ik uitgeshopt :) . Fijnfijn, heb ik in ieder geval wat om aan te doen deze zomer ;) . En zelfs ook een afstudeer-waardig kledingstuk gescoord! Die avond stond het volgende must-do uitstapje op de planning: eten bij mijn favoriete en zeer gemiste restaurant Sashimi! Ohhh verrukkelijk. Dit was de eerste keer dat ik echt álle rondes vol besteld heb en nog opgegeten ook. Wat heb ik van deze dag genoten :D .

Op zaterdagmiddag sprong ik voor de eerste keer sinds de zomer op mijn fiets richting stad. Poeh, dat valt nog niet mee. Ik haalde lekker ouderwets Eline op bij haar thuis en samen fietsten we naar het Vrijthof. Heb even mijn afstudeer-schoenen gescoord en daarna zijn we na even zoeken neergeploft op het terras bij Basilica. Het zonnetje scheen en het was echt lekker weer. Hadden natuurlijk heel wat te kletsen en hebben na onze ijsthee maar rosé en een nacho-schotel besteld :) . Heerlijk en erg gezellig! Om half 8 weer huiswaarts gekeerd, waar ik helemaal kapot van het fietsen opgelucht neerplofte. Nouja, in ieder geval meteen de nacho-calorieën eraf gefietst ;) . Oh oh en wat ging deze week snel! Het was alweer de laatste avond, dus ik heb me gezellig met Bounty op de bank genesteld.

Op zondag al mijn spullen bij elkaar gezocht en me afgevraagd of dit wel in mijn koffer zou passen. En als het zou passen, of het niet ontzettend veel te zwaar zou worden.. Ik schoof deze kwestie maar even opzij en plofte toen bij pap en mam in het zonnetje in de tuin neer. Later die middag met z’n 3-en alles in mijn koffer gepropt en er toen achter gekomen dat mijn handbagage al de geoorloofde 10 kilo woog en mijn koffer maar liefst 10,9 kilo overgewicht had! Oeps! Hoe was dat nou mogelijk.. Nouja helaas dan maar, byebye stroopwafels, peperkoek en paaseitjes.. Heel wat gedoe later waren mijn spullen eindelijk gepakt. Nog even gegeten en toen de auto ingesprongen. Bounty ging ook gezellig mee om me uit te zwaaien :) . En zo was ik om 6 uur braaf op het vliegveld. Toen ik een tijdschrift ging kopen zag ik een groep kinderen met (erg onhippe) witte trainingsjassen zitten. Hmm, vreemd. Bij het boarden zag ik het ineens achterop staan: Bonnefanten College! Ik was vrij achteraan met het instappen; dus ik plofte op de eerste de beste plaats neer. En daar zat ik dan, tussen alle witte trainingsjassen. Ineens draaide iemand rechts voor me zich om: “Hey Daphne, geis te naor hoes?”. Hahaha leukkk, gymleraar meneer Hecker keek me aan. Wat een toeval zeg! Leuk, na zoveel jaren. De vlucht ging lekker snel en al om half 9 landden we in Pisa. Nog even wat bijgekletst in de bagagehal voordat ik mijn weg vervolgde naar de balie om een treinticket te kopen. Heerlijk, de trein zou over amper 10 minuten al gaan! Snel naar het perron gegaan, al mijn bagage de trein in getrokken (poeh, wat zwaar!!) en helemaal verhit neergeploft op een dichtbijzijnde bank. Heerlijk, even een uurtje rust. Dacht ik dan.. Nog geen 10 minuten later stopte de trein op Pisa Centraal met de mededeling dat dit het eindstation was. Neeeee. Weer met leed en moeite mijn bagage de trein uitgesleept, de trappen af, gang door, trappen weer op; richting het perron van de trein naar Florence. Die kwam pas over een half uur, dus daar zat ik dan ’s avonds laat uit te puffen op een bankje in Pisa. Dan voel je je even heel zielig ;) . Daarna weer met moeite alles de trein ingekregen en een plaats gevonden met al mijn spullen. Na half 11 was ik eindelijk op het station van Florence. Jeetje wat was het ineens snel laat zeg! Om 11 uur kwam de bus naar huis. En zo plofte ik om half 12, na even met Carol gekletst te hebben en mijn kamersleutel helemaal onder uit mijn koffer gevist te hebben, ein-de-lijk neer op mijn bed. Welgeteld 3 uur nadat ik weer in Italië geland was. Heb ik weer. Maarja dan komt mijn neurotische ik weer naar boven en dus begon ik ijverig mijn spullen op te ruimen. Mijn hoopje kleren besloot ik maar even te laten voor wat het was en dus nestelde ik me fijn in bed met mijn laptop om weer eens mijn series te kijken. Even later lekker gaan slapen en fijn doorgeslapen tot 11 uur maandagmorgen.

Om 13u begon het normale leven weer. Wow echt vreemd zeg; het voelde al zo lang geleden dat ik echt les had gehad! Was natuurlijk ook wel een beetje zo. Wat was het een heerlijke, lange vakantie geweest. En wat was het warm!! Poehhh heetheet! Even wennen hoor, een goede zomerse outfit uitzoeken. Weer de gewoonlijke lessen gehad. Op dinsdagmorgen hadden we 3 uur ‘les’ van Danilo: we konden aan ons eindproject werken. ’s Middags de voorlaatste les van Roberta, die voor de verandering echt ‘les’ gaf. Op woensdag zouden we eigenlijk een lange dag van 9 tot 6 hebben, maar de tweede les viel uit, waardoor we fijn 5 tussenuren hadden. Deze hebben Katrín en ik nuttig besteed aan het werken aan ons eindproject. De dag ervoor hadden we namelijk aan Danilo laten zien wat we allemaal bedacht hadden. In plaats van ons even te laten weten of we in de goede richting zitten met onze ideeën; mopperde Danilo toen alleen maar wat dat we niet echt veel gedaan leken te hebben, terwijl andere groepjes hun project al half af hebben. Waatt?? Navraag tijdens de volgende dagen bevestigde gewoon ons vermoeden: hij deed weer eens ouderwets irritant. Wij hebben inmiddels al een beetje gestresst uuuren gespendeerd aan het project en een aantal pagina’s van het essay geschreven, terwijl sommige groepjes nog niet eens daarmee begonnen bleken te zijn. Wat een onzin zeg. Ons een beetje gek maken. We worden er allemaal een beetje moe van, hoe hij zijn favoriete studenten maar al te graag helpt en de anderen liever dwarszit. Wat moet je nou met zo iemand. De volgende keer gaan we voor hulp wel naar iemand anders toe. Hebben we ook al gedaan op donderdag. We zaten amper aan het bureau bij Abigail onze ideeën te laten zien, toen ze zelf al met allemaal goede tips kwam die ze voor ons bedacht had. Daar heb je nog eens wat aan! Ook Roberta, die we ’s middags voor de laatste keer hadden, benadrukte dat ze wil dat iedereen regelmatig naar haar toe komt omdat ze ons wil helpen met het schrijven van het essay. Er zijn dus ook nog hulpvaardige mensen op Polimoda :) . En nog zoiets. Toen ik met Katrín zoals altijd tijdens ieder ander vrij uurtje deze week weer in de gang zat te werken aan het project, kwam Danilo weer eens langs geslenterd. Hij bleef naast ons staan, zuchtte eens diep en wachtte net zo lang tot we toch maar naar hem moesten opkijken. “What’s that?” (ook weer zo’n typische uitspraak van zijn kant), wijzend op het zakje met wortelen van Katrín die ze aan het eten was. Serieus? Wat is dat nou voor vraag. Hij keek eens heel vermoeid, bijna geïrriteerd, schudde toen zijn hoofd, zuchtte diep en slenterde weer verder: “So unfashionable!”. Waattt?? Mijn god, wat is je probleem? Ik riep hem nog na dat het toch echt wel gezond is, dussss?? “Yeah… *zucht*…”. Pff waar ging dat nou over. Over fashionable en gezond gesproken.. Hij moet eens in de spiegel kijken. Katrín was al kwaad over dat commentaar van dinsdag over ons project en heeft zich nu helemaal voorgenomen hem volkomen te gaan negeren :P . Nee wij gaan nooit vrienden worden met hem.

En toen was het al vrijdag. Deze week is omgevlogen! Hadden ieder vrij moment besteed aan ons project en ik was dus erg blij dat we gisteren in de pauze na de les van Daniela de tijd namen om van de zon te genieten. Ik had de hele week al geweldige zomeroutfits, waaronder mijn maxidress, uit de kast getrokken en nu kon ik eindelijk ook eens een beetje bijkleuren. Heerlijk! Heb gezellig met wat vriendinnen in de snikhete zon gezeten op het terras van de villa van Polimoda. We hebben ook erg genoten van het uitzicht :P . We hebben een jongen op de uni die wel eens hoge hakken draagt. In de winter ook wel eens poncho’s, dus van achteren gezien dat je echt dat het een meisje was! Gisteren lag hij op het grasveld bij Polimoda. Zonder pumps deze keer. Maar met een ontzettend kort sportbroekje en een erg mooi stel benen (nouja niet voor een jongen). Helemaal gladgeschoren, vlekkeloos bruin en mooi glimmend. Hij stroopte zijn broekje zo hoog mogelijk op, deed later zelfs zijn t-shirt nog een stuk omhoog, en lag daar een half uur lang ongegeneerd in steeds wisselende posities te zonnen :P . Fantastisch deze school ;) . We hebben nog even een ijsje gehaald en deze snel in de hitte opgeslurpt. Na de pauze hadden we een les die de vorige week toen ik in Nederland was begonnen was. Anderen hadden me al verteld dat het een erg leuke leraar was, wat alweer scheelt voor een vrijdagmiddag. En inderdaad, ontzettend sympathieke man: Gianpaolo. Hij maakte nog grapjes over Danilo ook. Hij had hem gevraagd wat we met ons project doen, zodat hij weet wat hij in zijn les ermee kan doen. Als toelichting op ons project gaf Danilo hem toen zijn boek om dit weekend te lezen (ja, hij heeft een boek geschreven; dit hebben we ook al tig keer moeten horen). Gianpaolo merkte op dat hij spijt had Danilo ooit naar ons project gevraagd te hebben :P . Hahaha, iedereen die geen fan is van onze D kan ik wel waarderen :) . De hele les is hij dit soort opmerkingen blijven maken. Erg verfrissend :P . Hij had ook muziek opstaan tijdens de les en had leuke geluiden in zijn powerpoint gedaan om ons wakker te houden. Op een gegeven moment schrok iedereen zich kapot toen een dia begeleid werd door een kanonschot. En hij maar lachen :P . Terwijl hij zichzelf koelte toewapperde met een muismat, grapjes liep te maken, de cd van Frank Ocean draaide en wij hem probeerden bij te benen op de giga schermen van de Apple iMacs heeft hij ons geleerd een mindmap te maken met een speciaal programma. Erg leuk en leerzaam! We hebben er dus weer een leuke les bij :D . Ben daarna met Alessandra richting huis gelopen; want ze moest bij mij in de buurt zijn omdat ze bij lerares Roberta langsging. Wat laatste boodschapjes gedaan en daarna heerlijk op mijn dakterras neergeploft in een kort jurkje en met een boek. ’s Avonds nog bijna mijn nek verrekt van schrik toen ik een fles Spumante opende en de stop er zomaar ineens afschoot. Heerlijk met mijn sprankelend wijntje de avond afgesloten. Wat een heerlijke, zonnige eerste week na mijn vakantie.

Vandaag eindelijk de rest van de spullen uit mijn koffer opgeruimd, de was gedaan en in het zonnetje op het dakterras zitten lezen, van alles gedaan op mijn laptop, muziek zitten luisteren en deze blog geschreven. Hmm de zomer komt er echt aan. Wat heb ik er zin in!

Heel veel groetjes van een relaxte ik vanuit een zonovergoten Florence :) !
Baci e un bel fine settimana!