Giorni lavorativi e vacanze di Pasqua

Ciao belli!

Come stai? We gaan alweer 2 weken terug. Op maandag, de dag na de heerlijke lunch met Elles, hadden we weer zoals gewoonlijk les van Benjamin en toen Danilo. We moesten voor Benjamin eigenlijk een opdracht doen, maar bijna niemand had er veel aan gedaan. Wij hadden het wel af, maar hij voegde er ineens een extra opdracht aan toe.. Pff wat een onzin allemaal. Ook voor een ander vak moesten we eigenlijk nog een opdracht doen met een groepje en dat zouden we eigenlijk op zaterdag al hebben gedaan, maar dat ging uiteindelijk niet door. Toen hebben we het maar verplaatst naar maandagmorgen vóór de lessen, maar dat werd het uiteindelijk ook niet :P . Dan maar dinsdag ergens. We hadden die dag al om 9 uur les; er waren wat lessen verplaatst. De daf begon met de les van Marco Crisci, meteen Fashion Business Administration (veel cijferwerk dus) op de vroege morgen. En daarna meteen, zonder pauze, door naar Fashion Trademarks van Claudia. Dat was de laatste les; want ze wilde met ons de toets van de les ervoor nakijken en we moesten nog een opdrachtje presenteren. De les begon al wat chaotisch, want niemand had er echt meer zin in. Ze begon met te vertellen dat ze erg teleurgesteld was met de resultaten van de toets. Tja, wat wil je ook met zo’n rare vragen. Uiteindelijk liep het uit op een geschreeuw over het slechte Engels van de toets en dubbelzinnige vragen; Claudia was het er niet mee eens en schreeuwde terug dat we gewoon niet goed gestudeerd hadden. Nou en bedankt, hoe kun je nou zoiets insinueren? Dit vond ook nog eens allemaal plaats in de balzaal van de villa, dus alles galmde door elkaar heen. Na een uur chaos hielden we maar even pauze en daarna mochten we dan eindelijk ook allemaal onze toetsen zien. De uitslagen vielen echt reuze mee hoor. Had 2 fouten van de 10 vragen; waarmee ik het ook niet helemaal eens was. Maarja, al goed. We hebben nog even onze opdrachtjes gepresenteerd en toen was de les lekker vroeg afgelopen. We hebben fijn nog wat in het zonnetje gezeten buiten en gewacht op de volgende les. Het was weer Fashion Writing. Pfoe wat een tijdverspilling. Aan het begin van de les begon ze wat uit te leggen, totdat ze zich ineens bedacht dat er misschien mensen waren die nog iets wilden overleggen over het eindproject. Daarna hebben we dus bijna 2 uur een beetje in onze duo’s aan het project gewerkt en wat zitten kletsen.. Heb nog zitten wachten tot Sahil en Laura klaar waren met het bespreken van hun projecten met de lerares, zodat we eindelijk aan die andere opdracht konden beginnen; maar we stelden het maar weer uit omdat de helft van ons groepje er toch niet was. Op woensdag hadden we om 9 uur weer les van Johannes en daarna zonder pauze weer door naar het hotel om de hoek voor Sociology of the Imaginary. De lerares daarvan was best op tijd deze keer en het was een interessante les. Vervelend nog wel dat we met 30 mensen in zo’n klein hok gepropt moeten zitten. In de lunchpauze zouden we eigenlijk met ons groepje aan de opdracht werken, maar we stelden het maar voor de zoveelste keer uit omdat de lerares de deadline verlengd had. ’s Middags hadden we haar les, Fashion Communication, en het was saaaaiii.. Pff erg vermoeiend.. Ze heeft bijna de hele 3 uur gepraat en voorgelezen wat er in de powerpoint stond.. Om 6 uur konden we eigenlijk naar huis. Heb fijn mijn haren gewassen en lekker getut, want de 2 dagen erna hadden we weer eens iets anders dan les.

Donderdag zat ik mooi om 10 uur met een deel van de klas in de balzaal van de villa. Had mijn Little Black Dress aan, laarzen met hakken en bijpassende accessoires. Deze dag en ook vrijdag waren er bedrijfsdagen georganiseerd op Polimoda voor alle laatstejaars en masterstudenten. We zaten verwachtingsvol aan tafels in een u-vorm. We hadden de mooiste ruimte van de school gekregen omdat we de 'belangrijkste masterstudie' zijn. Maar wat schiet je daar nou mee op als je een hele dag wat moet zitten wachten. Want we zaten daar dus mooi te wezen en dan kwam Danilo soms binnen met mensen van een bedrijf die een bepaald soort persoon zochten voor een sollicitatiegesprek. In de 7 uur dat we daar gezeten hebben, heb ik maar één gesprek gekregen van Danilo: met Diesel. Er waren zelfs mensen die helemaal geen gesprek gehad hebben. Echt belachelijk. De lievelingetjes kregen de meeste kansen. Wat een tijdverspilling. Rond lunchtijd gingen we bij het buffet wat eten halen. Even later werden we weggestuurd omdat het buffet niet voor de studenten was, maar voor de bedrijven. Serieus! Wat een onzin! Normaal gesproken benadrukken onze leraren maar dat ze ons als gelijken beschouwen, meer een professionele relatie dan dat ze ons als studenten zien. Maar nu mochten we niet eens een hapje eten van het buffet. Noujaaa zeg. En als we weg wilden, naar de wc of iets eten, en Danilo zou net binnen komen met een interessant bedrijf, dan had je maar pech als je er net niet was. Uiteindelijk na even aandringen kregen we een halfuurtje tijd om ergens een hapje te gaan eten. Om 5 uur was het eindelijk afgelopen. Wat een weggegooide dag zeg. Ik had van tevoren het principe wel een beetje begrepen en dus gelukkig een boekje meegenomen. Maar een groot deel van de klas had geen idee en heeft zich dus stierlijk verveeld de hele dag of is gewoon vroeg naar huis gegaan. En wat was het ook nog eens heerlijk weer! De zon scheen de hele dag en het was behoorlijk warm.. Pff dan zoek je toch liever later helemaal zelf naar een stageplaats.. Daarna hadden we van half 6 tot 7 uur nog een lezing van wat dames van Inditex, het bedrijf van o.a. Zara, Bershka, Massimo Dutti.. Het was best interessant. Uitgeput kwam ik weer thuis. De dag erna was het hetzelfde liedje. Er zou die dag een busstaking zijn, dus besloot ik op tijd te vertrekken en te gaan lopen. Onderweg zag ik allemaal bussen rijden :O . Noujaa.. Blijkt de staking óf later te zijn begonnen, óf sommige chauffeurs kozen ervoor gewoon wel te gaan rijden. Met blaren op mijn voeten van de flatjes die ik voor het lopen maar had aangetrokken kwam ik hijgend om 10 uur weer op school aan. Het was erg rustig. Het grootste deel van de klas kwam een stuk later binnen druppelen. Ik kreeg een gesprek samen met een paar klasgenoten met een jongen van het grote luxe optiekbedrijf Safilo. Hij werkte er zelf pas een halfjaar. Hij had mooie blauwe ogen en een leuke lach :P . Hij vertelde erg veel en leek wat zenuwachtig. Hij heeft bijna een uur zitten praten en allemaal namen en cijfers erdoorheen gegooid. Middenin stopte hij even, keek me aan en vroeg waar ik vandaan kom. Daarna keek hij op mijn naamkaartje “Daphne. That’s a beautiful name!”. Haha aardig hoor. Bedankt aan mama en papa dus ;) . Hierna gingen we snel door naar de ruimte waar de mensen van Inditex gesprekken hielden want daarvoor was een deel van ons ook ingeroosterd. Door al het geklets van Lorenzo van Safilo waren we er bijna te laat voor. Hij had ons wel nog gezegd hem later nog maar eens te komen zoeken zodat we koffie met hem konden drinken en ook nog iets over onszelf konden vertellen :P . Het gesprek met Inditex ging heel snel omdat het allemaal erg uitliep. Hierna ben ik met wat vriendinnen nog snel wat gaan lunchen en daarna hebben we nog even wat tijd verspild met wachten op meer kansen voor sollicitatiegesprekken. Maar helaas, alle grote merken die vertegenwoordigd waren, zoals Gucci, Valentino, Armani, zochten Italiaans sprekende mensen. Wat een onzin zeg. Het zijn internationale bedrijven en we zijn ook geen Italiaanse studie.. Tja waar zaten we dan op te wachten? Tegen half 4 kwamen de laatste bedrijven langs en zaten we nog maar met 8 mensen van de klas in onze balzaal. Waardeloos. Eindelijk konden we toen naar huis. Ik had fijn weer tijd voor wat boodschapjes en lekker tv kijken. Ik had na het eten gezellig een film geladen op internet en hoopte dat ik het vol zou houden. Ik was ineens echt kapot. Na een halfuur film te hebben gekeken en nog wat andere dingetjes tussendoor toen het internet uitviel gaf ik het op en viel doodmoe in slaap.

Op zaterdag ging de wekker alweer op tijd, dus van veel uitslapen was nog geen sprake. Ik had om half 12 afgesproken met mijn groepje om dan toch eindelijk die opdracht voor Fashion Communication te doen. De deadline was eigenlijk de dag ervoor, maar daar hadden we allemaal geen energie meer voor gehad die vrijdagmiddag en hadden het dus voor de zoveelste keer uitgesteld :P . Een beetje te laat kwam ik op zaterdag bij het appartement van Laura aan. Daar bleek alleen nog maar Jannat te zitten. Het is een mooi appartement, met een prachtige ligging. Super centraal, met vanaf het balkon uitzicht naar links op Piazza della Repubblica. Een uur later kwam Sahil ook nog eens opdagen. Ade en Shaz zijn niet eens meer gekomen. Hebben samen een deel van de opdracht gemaakt en de rest opgestuurd zodat de anderen het konden afmaken. Daarna ben ik lekker in het zonnetje naar huis gewandeld. Het was heel fijn weer. Ik had een blouse aan, ophangend leren jasje en flatjes! Dat is toch echt zo’n overwinning ieder jaar. Een heel bijzonder moment als ik eindelijk weer flatjes aandoe :) . Lekker gevoel zeg zo’n open schoenen na maanden met laarzen te hebben gelopen :) . Thuis heb ik lekker nog wat getut en ben daarna weer naar de stad gewandeld omdat ik met Elles had afgesproken. Had even voor Kiko staan wachten, want Elles was iets later. Maar dat was geen probleem. Er was van alles te zien met dat lekkere weer! Wat een toeristen! En wat een diversiteit aan kledingkeuzes. Werkelijk fascinerend. Heb daarna even wat door het centrum gewandeld met Elles en we hebben een heerlijk ijsje gehaald bij een bekende ijssalon. Lekker! Hebben het gezellig op een bankje op Piazza della Repubblica opgegeten. Na nog wat rondgelopen te hebben zijn we later die avond neergeploft bij een leuk restaurantje op Piazza Santo Spirito waar ik nog wel eens heen wilde. Hebben vooraf een heerlijke kaas/worst plank besteld. Het werd leuk geserveerd op een grote schijf hout; en bijbehorend brood + tapenades in een oud vergiet. Daarna had ik lekkere gnocchi met kaas-truffelsaus. En als toetje crème brulée met appel :) . Yumyum dat was een geslaagd afscheidsetentje! Want Elles is helaas inmiddels weer terug in Nederland. Na het eten hebben we nog even wat gedronken met een paar collegaatjes van haar en ik heb de laatste bus om 1 uur naar huis gepakt. Uitgeput viel ik weer snel in slaap. Op zondag kon ik eindelijk wat uitslapen. Heb er een lekker tutdagje van gemaakt en later nog geskyped met pap en mam over de zomerkleren die ze voor me zouden meebrengen in de Paasvakantie :) .

Op maandag hadden we weer de gebruikelijke lessen en op dinsdag weer alleen de Fashion Writing les. Had maandag- en dinsdagmorgen nog lekker wat dingen kunnen doen die ik nog wilde doen voor de vakantie, zoals wat opruimen en poetsen. De Fashion Writing les was wederom tijdverspilling, want lerares Roberta besloot weer dat we met haar konden overleggen over onze eindprojecten als we vragen hadden. Tja, Katrín en ik hebben besloten om na de vakantie pas echt goed eraan te gaan beginnen, dus overleg met Roberta hadden we nog niet nodig.. De les begon om 3 uur en om 4 uur waren er eindpresentaties van een paar andere masterstudies in de aula. Die zijn gewoon openbaar, dus we wilden graag gaan kijken hoe zoiets er nou aan toe gaat. We hebben ons dus eerst maar een uurtje zitten vervelen en zijn toen naar de aula gegaan. Roberta vond het ook nog eens niet zo heel leuk, maarja als ze toch verder niks te vertellen had.. We waren ook maar met weinig mensen in de les, want een deel was al thuis of ergens anders op reis vanwege de naderende Paasvakantie. De presentaties van de verschillende andere masterstudies vielen wat tegen. Danilo kwam ons zelfs tussendoor in de oren fluisteren dat we vooral geen voorbeeld eraan moesten nemen, omdat ons niveau veel hoger ligt en zelfs onze mid-term presentaties al beter waren. Daar had hij inderdaad gelijk in. Jeetje, wat was het soms slecht! Bijna alle presentaties werden gewoon voorgelezen door de studenten en het zag er erg onprofessioneel uit. We voelden ons een beetje arrogant, maar soms moesten we gewoon echt giechelen. Ohoh wat gênant.. En veel mensen waren niet eens goed verstaanbaar toen ze presenteerden. De presentaties liepen ook ontzettend uit. Wilde eigenlijk nog even naar huis om me om te kleden en alvast wat spullen in te pakken voor de Paasvakantie; maar daar had ik echt geen energie meer voor. Dus ben ik gezellig met Zi in de aula blijven zitten totdat de presentaties om 8 uur eindelijk afgelopen waren. Zijn nog een stukje met Sahil en Laura meegelopen en hebben daarna Katrín, Sarah, Giulia, Alessandra en Jessica getroffen in een leuk restaurantje in de buurt waar we afgesproken hadden om kwart na 8. Het zag er erg gezellig uit. Heb heerlijke gnocchi met kreeft en courgette gegeten. Daarna wilde ik per se cheesecake, want Laura had me net verteld dat die er verrukkelijk en echt ‘life-changing’ is. En inderdaad, hij is levensveranderend ;) . Heeeerlijk! Jessica wist niet goed of ze een toetje wilde, maar wilde toch de cheesecake eens van ons proeven. De New-Yorkse cheesecake die ze gewend is vind ze namelijk vreselijk; net een baksteen. Maar deze! Oh, alsof ze een wolkje aan het eten was :P . Meteen bestelde ze ook nog een stuk. De ober kwam ons toen ook nog een stuk chocoladetaart met chocoladesaus van het huis brengen, omdat we die toch ook allemaal eens gehad moesten hebben voordat we weggingen :P (hij dacht dat we toeristen waren :P ). Ook hemels! Wat een gezellig etentje zeg. Ben met Giulia en Sarah richting huis gelopen en heb toen afscheid genomen van Sarah, die de volgende ochtend al terug naar Sardinië vloog.

Op woensdag begon de dag weer vroeg, om 9 uur. Ik kwam een beetje te laat het lokaal in, maar trof daar maar 4 klasgenootjes aan. Na even wachten druppelden er nog 4 binnen en toen hield het ver op. En Johannes kwam maar niet.. Navraag bij de administratie leverde ook niks op; ze kregen zijn voicemail toen ze hem probeerden te bellen. Na 3 kwartier gaven we het maar op en gingen we het zonnetje in. Ik ben met Katrín bij de chocoladewinkel een mooi groot paasei gaan kopen dat je hier overal ziet. Daarna zijn we even naar het station geweest om iets voor Katrín te regelen, hebben ons toen nog even bij de andere klasgenootjes gevoegd in een café en zijn daarna maar weer naar de uni gegaan. Bij de volgende les om 11 uur waren we maar met 11 mensen. Het zou eigenlijk als thema 'David Bowie als stijlicoon' hebben, wat Katrín helemaal enthousiast maakte. Uiteindelijk hebben we het over van alles en nog wat gehad en het was nog best gezellig met zo weinig mensen. Doordat 2 mensen een vliegtuig moesten halen bleven we uiteindelijk met maar 9 mensen over. We hebben daarna afscheid van elkaar genomen en toen kon de race tegen de klok beginnen. Door de lange presentaties en het etentje op dinsdag had ik nog geen tijd gehad om mijn koffer in te pakken. Ik had inmiddels wel al van pap en mam gehoord dat ze goed op weg waren en tegen 6 uur aan zouden komen. De bus terug naar huis was ontzettend vol en het was erg druk op de weg. Om kwart voor 3 kwam ik eindelijk thuis. Heb snel allemaal kleren op mijn bed gegooid, de laatste schone was van het rek gehaald en wat spullen opgevouwen. Allemaal niet-houdbare spullen uit de ijskast gehaald en toen alles nog eens uitgezocht en ingepakt. Om half 5 was ik eindelijk klaar, heb snel een pannenkoek gebakken en gegeten en ben daarna zo snel als mogelijk naar de bushalte gestrompeld met mijn ontzettend zware koffer (hoe is dat mogelijk??), grote tas met etenswaar en cadeautjes en volle handtas. En daar stond ik dan braaf. Heb uiteindelijk zeker een kwartier gewacht en 3 bussen aan de overkant zien langskomen, voordat mijn bus eindelijk veel te laat ook kwam. Tja, die trein halen kon ik dus wel vergeten. Maar wonderbaarlijk genoeg schoot de rit ondanks de drukte op de weg nog best wel op. Met nog een sprankje hoop sprintte ik het station in. En dan rent het dus echt niet gemakkelijk met 2 grote tassen en een zwaar koffer. En wat lopen al die mensen in de weg zeg! Een station is nou niet echt de uitgelezen plaats om wat rond te slenteren. En dan ook nog kwaad kijken als ik je wegduw. Een paar mensen voor mij waren ook al richting perron 3 aan het rennen, dat helaas ook nog eens helemaal aan de andere kant van het station ligt. Maar helaas. We waren net op het perron toen de trein ineens langzaam in beweging kwam.. Aaarrgghhh als dat stomme stoplicht net voor het station nou niet zo lang op rood gestaan had en die mensen niet zo in de weg gelopen hadden, had ik het waarschijnlijk nog gehaald ook. Tja, bezweet en wel ben ik toen maar een troost-appeltaartje en iets fris gaan kopen in het café. Ben lekker tot rust gekomen aan een tafel daar met het lekkers en een tijdschrift dat ik bij me had. Intussen hadden pap en mam gelukkig ook al laten weten dat ze wat later zouden aankomen. Een uur later, om half 7, ging eindelijk de volgende trein. Die was ontzettend vol en wat was mijn koffer zwaar. Een jongen hielp me hem de trein in te tillen. Toen ik eindelijk zat, hield hij zijn hand op en begon wat te murmelen over eten. Noujaa zeg, een vrouw helpen met haar koffer is een vorm van beleefdheid, daar ga ik je dus echt geen geld voor geven. Heb hem fijn genegeerd en gezellig uit het raampje gestaard. Met mijn koffer aan de overkant bij een vrouw, mijn handtas tussen mijn voeten en grote tas met eten op mijn schoot voor mijn gezicht heb ik ontzettend comfortabel *ahum* een kwartiertje in de trein gehobbeld; voordat ik alles weer kon verzamelen en omhangen omdat ik in Lastra a Signa was gearriveerd. Daar stond mam al op het perron en pap stond beneden fijn klaar met de auto. Alles inpakken en wegwezen maar! Eenmaal weer bij het appartement in Malmantile, waar we in September ook gezeten hebben, werden we weer vrolijk begroet door eigenaresse Paola; die nog steeds geen woord Engels spreekt. Een tijdje later kwam dochter Alessia, die wel Engels spreekt, ook nog even binnen om een praatje te maken. We hadden van hun een groot chocolade paasei gekregen; zo een als ik ook al gekocht had. Wat ontzettend attent! Na ons geïnstalleerd te hebben, zijn we naar het restaurant in het dorp gelopen. Heb lekker pizza gegeten en alweer cheesecake (gemaakt door de vrouw van de ober :P ) . Erg lekker!

Op donderdag hadden we fijn geen wekker gezet en heb dus eindelijk weer eens wat kunnen uitslapen. ’s Middags, na wat getut hier, zijn we naar het winkelcentrum in Lastra a Signa gegaan en hebben boodschappen gedaan en nog een andere winkel doorgespit. Thuis hebben we toen fijn gekookt en daarna tv gekeken. Wat heerlijk! Dat is weer eens wat anders dan de hele tijd met series op je laptop te zitten prullen. En leuk ook weer, die Italiaanse programma’s. The Voice of Italy kwam ook nog voorbij :P .

Op vrijdag zijn we een beetje op tijd opgestaan, want het eerste uitstapje stond op het programma. Ik had een week ervoor een fantastische powerpoint gemaakt met een gezellig Italiaans accordeonmuziekje, geweldige animaties en mooie plaatjes van alle plekken die ik wil bezoeken deze Paasvakantie :) . Op vrijdag zijn we naar Volterra gegaan. Het weer was niet al te top, maar het was niet koud en regende gelukkig niet. Na meer dan een uur rijden en een berg opgeslingerd te hebben stonden we onderaan Volterra naar een oud Romeins amfitheater te kijken. Prachtig! Ook Volterra zelf was erg mooi! Gezellige kleine straatjes, schattige winkeltjes en een adembenemend uitzicht op de omliggende Toscaanse heuvels en dorpen. Erg mooi! Hierna zijn we doorgereden naar deel 2 van het dagprogramma: San Gimignano. Ohh wat was ook dat mooi! Hier kwamen we trouwens (net als 2 uur eerder in Volterra) een collega van pap met zijn vrouw tegen. Hoe is het mogelijk! Al mijn hele leven komen we regelmatig tijdens vakanties en stedentripjes collega’s van hem tegen.. En dan loop je er een ineens 2 keer op een dag in kleine stadjes in Toscane tegen het lijf.. San Gimignano heeft ook veel leuke kleine winkeltjes en mooie pleintjes. En natuurlijk de beroemde 13 torens die overal bovenuit torenen. Ook hier was het uitzicht op de omliggende heuvels adembenemend. We hebben op aanraden van de collega een ijsje gehaald bij een ijssalon die al een paar jaar als beste van de wereld gekroond was. Het was inderdaad erg lekker :) . Na een paar rondjes door het stadje, heel wat foto’s en een kleine regenbui keerden we weer huiswaarts. We maakten er weer een gezellig avondje van met hapjes en Italiaanse tv.

Ook op zaterdag ging de wekker vroeg, want we wilden meteen nog een uitstapje doen. Op naar Bologna! Eenmaal daar aangekomen was het ontzettend aan het regenen. Wat jammer! Maar wat een ideale stad voor zulk weer, veel stoepen liggen onder galerijen, dus bijna alle stukken kon je overdekt bewandelen. Hebben een rondje gelopen over een markt en zijn wat winkels in geweest. Ben uiteindelijk geslaagd voor een leuk vestje en mooie enveloptas. Papa heeft een prachtige, echt Italiaanse trenchcoat gekocht. En wat is Bologna een leuke stad! Een veel interessanter winkelaanbod dan in Florence en natuurlijk weer mooie pleinen en gebouwen. Jammer dat het zo hard regende, want in de zomer zal het er zeker erg mooi en gezellig druk zijn. Later die middag zijn we door de inmiddels stromende regen weer tevreden met onze aankopen naar de auto gevlucht. Bij thuiskomst heb ik gezellig bijgekletst en getutteld met lieve huispoes Bionda :) en erna hebben we ons alweer uitgeput voor de tv genesteld en ons geamuseerd met alle grappige Italiaanse programma’s en irritant nagesynchroniseerde Amerikaanse shows.

Op zondag wilden we eigenlijk naar Cinque Terre gaan om te wandelen, maar we waren allemaal best moe en het was zo’n vies weer dat het ons niet zo’n goed idee leek. In plaats daarvan hebben we uitgeslapen en zijn daarna een rondje door het dorp gaan wandelen. ’s Morgens stond Paola al voor de deur met een zakdoek met 3 hardgekookte eieren en hield er een heel verhaal omheen. Ik was me nog aan het aankleden, dus hadden we pap de deur laten opendoen. Hij snapte niet helemaal wat ze aan het kwebbelen was, dus heb ik het daarna een beetje uitgelegd en later kwam Alessia met haar zusje nog even uitleggen wat de bedoeling was. De eieren die we gekregen hadden waren de avond ervoor, in de nachtmis, door de pastoor gezegend :P . We kregen ook nog een lekkere fles Prosecco en ze wensten ons een fijne Pasen. Wat lief! Wij gaven hun een bakje Nederlandse chocolade eitjes, Paaskoeken en –schuimpjes mee. Daarna zijn we het dorp ingelopen. Het zonnetje begon zelfs ook nog even te schijnen. Het is er veel groter en leuker dan ik dacht. Hebben erg mooie huizen en dito uitzichten gezien. ’s Middags hebben we ons lekker hier binnen genesteld en allemaal iets voor onszelf gedaan. Na het eten heb ik weer eens fijn geworsteld met het irritante douchegordijn. Wat een fijne Paasdag ;) .

Vanmorgen ook wat later opgestaan. Zijn uiteindelijk om 12 uur eens de deur uitgegaan, richting Lucca. Toen we er bijna waren stonden we ineens in een file. Raar hoor, zo op Tweede Paasdag. Uiteindelijk hadden we door dat er iets gebeurd moest zijn, toen we al ambulances en politie gezien hadden. We konden nog net een afslag nemen en zagen toen een stuk weg met gebotste auto’s, veel mensen en allemaal politie, brandweer en ambulances. Veel mensen in de file waren al buiten de auto gaan zitten wachten, want inmiddels scheen de zon en werd het al aardig warm. Wij zijn uiteindelijk een stuk verder weer de snelweg opgegaan. Wonderbaarlijk! Een heel stuk weg voor en achter ons dat helemaal leeg was door dat grote ongeluk. En ook een hele hoop Italianen die in het stadje naast de snelweg gewoon hun auto aan de rand van de weg gezet hadden en allemaal gezellig naar het ongeluk aan het kijken waren :P . Over ramptoerisme gesproken.. Waren door dit oponthoud wel pas tegen 2 uur in Lucca. Leuke stad zeg! Het centrum ligt nog helemaal binnen de oude stadsomwalling. Het was er echt ontzettend druk. De zon scheen lekker en er was markt. We kwamen zelfs nog Belgen tegen. Pap en ik hebben mooie sjaals gekocht. Hebben lekker door de gezellige straatjes gewandeld en hebben op Piazza San Michele koffie gedronken. Erg mooi daar. Ik heb nu in Florence, Lucca en San Gimignano, net zoals ik al eens in Rome gedaan heb, foto’s gemaakt die net zo gemaakt zijn als een oude foto die we gemaakt hebben toen we in 1997 Toscane bezocht hebben :) . Hebben verder in Lucca nog wat geshopt en ik heb zo’n mooie bruine laarzen gekocht! Die had ik echt nodig :D . Zijn uiteindelijk na 2 uurtjes maar terug naar de auto gegaan omdat we nog Vinci wilden bezoeken. Maar dat bleek ineens verder weg te liggen dan we dachten.. De lucht begon ook alweer aardig donkergrijs te worden, dus besloten we maar weer terug te gaan naar huis. Hier hebben we weer fijn onze eigen aperitivo met lekkere hapjes gehouden en ik heb eindelijk de tijd gevonden deze blog af te maken. Een geslaagde Tweede Paasdag :) .

Er staat nog van alles op de planning deze week, dus duik ik zo maar lekker mijn bedje in ;) .
Vi terrò aggiornati!
Buona notte :) !