Lezioni e viaggi

Buonasera!

Twee weken zijn alweer voorbij gezoefd.. De Paasvakantie komt zo wel lekker snel dichterbij! En wat hebben we daar allemaal zin in en behoefte aan :) . Twee weken geleden op donderdag gingen we dus op een uitstapje :) . Ik had op woensdag fijn mijn haren gewassen, ze gestijld, fijn alles klaargelegd voor de dag erna. Op donderdag ging de wekker al om kwart na 6. Mooi een zijvlechtje gemaakt in mijn haren, nieuwe hippe zwarte leren broek en kanten truitje aan, paraplu paraat, pannenkoek, stroopwafel en flesje water in mijn tas en toen op naar het station! Daar trof ik een tijdje later ook Katrín. Toen was het even wachten op Zi; die was natuurlijk weer niet helemaal op tijd. En uiteindelijk erg laat.. Daar stonden we dan. Ik bij de uitgang, Zi aan het bellen. Katrín een stukje verder, met ons perron in het oog. 2 Minuten voordat de trein vertrok kwam Zi eindelijk aangerend. Snel de trein ingesprongen, onze plaatsen gezocht en toen vertrokken we dan om half 9. We hadden onze kaartjes apart gekocht en betaald, dus zat ik in een andere wagon dan Katrín en Zi. Ben er nog even gaan buurten, maar veel plaats om eventueel te wisselen was er niet. Achja, heb me fijn geamuseerd met naar buiten kijken en mijn tijdschrift lezen. Toen we bij Bologna een tussenstop maakten zagen we al de eerste sneeuw! En het werd steeds witter!! Ohjee.. We wisten dat het richting het noorden koud en nat zou zijn, dus ik had mijn regenlaarzen al aan.

Om half 11 waren we dan eindelijk op de plaats van bestemming: Milaaaaann!! Even gezocht naar een metro naar het hoofdstation en toen naar het centrum. En daar stonden we dan ineens; bij de metrostation uitgang recht voor de Duomo. Mooiste uitgang van de stad natuurlijk ;) . Prachtig uitzicht! Het was er wel erg koud en nat inderdaad. Ik was net foto’s om me heen aan het maken toen ik ineens Katrín met duiven op haar schouders, armen en hoofd zag staan. Had ze voer aangenomen van een man daar. Fantastisch vond ze het. Tja, en dan betalen natuurlijk. Binnen de kortste keren was ik al minstens 5 keer door iemand belaagd die iets van me wilde. Ook zo’n duivenvoer/ een foto van ons maken met mijn camera/ paraplu kopen… etc. etc.. Irritant!!!! Dat was 10 keer zo erg als hier in Florence. En dan blijven ze ook nog achter je aan lopen.. grrrr… Sorry, maar soms moet je gewoon gemeen tegen die mensen zijn.. We zijn daarna de Duomo ingevlucht. Tja. Die is gewoon groot. Verder niet al te bijzonder. Nauwelijks versieringen binnenin. Heel hoog en grijs. Wel imposant natuurlijk, zo’n gigantische kathedraal. En dan weer het interessantste gedeelte á la Daphne: opgebaarde heiligen! Joepie :) . Altijd ontzettend fascinerend! Katrín en Zi wisten niet wat ze zagen. Heb ze gezegd eens naar de Sint Pieter in Rome te gaan of hier gewoon naar Santissima Annunziata in Florence. Helemaal onder de indruk maakten ze foto’s van de 2 lichamen. Interessant. Denk dat eentje er minder lang lag dan de andere; hij had wat minder donkergrijze handen.. En Katrín ontdekte dat bij eentje de schedel en wat plukjes haar onderaan het masker zichtbaar waren :P . Daar hebben we ons even mee geamuseerd. Toen moesten we weer de kou in. De Duomo viel me van de buitenkant trouwens ook een beetje tegen. Had het al zo vaak op tv en in tijdschriften en boeken gezien dat het nu wat minder imposant en speciaal leek. Net als de Vittorio Emanuele gallerij aan een andere kant van het plein. Maarja, dat kan natuurlijk ook allemaal door de regen komen. In de zon is alles mooier.. Soppend door de regen zijn we naar een koffiebarretje gegaan dat Zi kende van toen ze er in de kerstvakantie was. Lekker een broodje gegeten. Aan de overkant lag het meest fantastische zaakje ooit: een chocoladezaak met een waterval van chocolade in de etalage :O ohhhhh dat zag er verrukkelijk uit! We zijn snel doorgelopen naar de V E gallerij. Daar ging je bijna op je gezicht omdat het er half onder water stond. Dit vond ik wel ontzettend mooi. Echt prachtig met die koepel, dure winkels en versierde marmeren vloer. Er kwam nog een maffe man naar ons toe die even meldde dat hij kon hand- en auralezen en toen over ons allemaal wat onzin eruit kraamde en ohja ook nog even meldde dat hij homo is. “Hihihihihi” en een flaphandje ter ondersteuning. Echt? Nooit geraden.. En weer verder. “Ahhhhhh”, daar kwam Sahil aangehuppeld, met Ana en Akanksha er achteraan. Fotomomentje dus. Ook De Duitsers kwamen eraan. Na even socializen gingen we weer verder.
Onderweg kwamen we het informatiepunt van de Milan Fashion Week tegen. Zijn er wat nieuwe ontwerpers gaan bekijken in de showroom en hebben een kleine expositie over tijdschriftcovers gezien. Je kon er ook live op schermen de modeshows bekijken; maar we zijn verder gegaan, want we zouden die middag zelf naar de modeshow van Tod’s gaan. We zijn langs allemaal mooie gebouwen gelopen, hebben nog even geschuild met cappuccino (foeifoei, dat mag je eigenlijk niet drinken na 11 uur ’s ochtends) en kwamen toen uit bij het kasteel van Milaan. Verder was er niet veel meer te zien, dus zijn we maar weer omgedraaid. We zijn door de winkelstraat gewandeld, richting de locatie waar we heen moesten voor Tod’s. Om 14u waren we er eindelijk. Een uurtje later zou een lerares erheen komen om met ons naar de show te kijken. Maar wat bleek. Er was helemaal geen show daar. Het was een expositie. Sloeg he-le-maal nergens op. Vond de uitnodiging al vreemd die we hadden gekregen, daarop stond iets van 10-19u. Tja, het was dus alleen die tentoonstelling. Vreselijk. Vier ruimtes met wat tassen en kleren. Ja, dat is hetzelfde als een Tod’s winkel binnen lopen. Tot het moment dat sommige klasgenoten binnenkwamen waren ze nog in de veronderstelling een show te gaan zien. Ja, dat konden we dus wel vergeten. Hebben dus maar gewacht op de lerares. Geen idee wie het was of hoe ze eruit zou zien. Eindelijk kwam ze dan. Ja inderdaad, een andere klas zou naar de modeshow gaan; niet wij. Serieus??? Waarom is ons dat dan wijsgemaakt?? Wat doen we hier dan in Milaan? Lekker dan. Kost ons allemaal veel tijd en geld; en daar stonden we dan; hadden net zo goed een uitstapje naar de winkel in Florence kunnen organiseren en dan hadden we zelf wel eens een uitstapje naar Milaan kunnen maken als het lekker weer was. Dat was het slechte nieuws. Het goede nieuws was dat er 9 mensen van die andere klas niet waren kwamen opdagen, dus waren er 9 kaartjes te vergeven. Het was net of we weer in de kleuterklas zaten. We gingen lootjes trekken.. Helaas hoorde ik niet bij de ‘gelukkige’ 9. Zi wel. Dus ging ik even later, teleurgesteld, met Katrín en Jessica weer op pad.
Hebben een stukje taart geluncht bij een veel te dure zaak met onaardige bediening. Inderdaad, Noord-Italianen zijn arrogant en niet zo aardig. Maar ze zijn wel knap en lang. Alle clichés zijn waar. Als troost besloten we te gaan shoppen. Enige regel: we moeten allemaal iets kopen, dan is de dag toch nog geslaagd. Een tijdje later kwam een verkleumde Zi weer erbij, die lang buiten bij de modeshow in de regen had moeten wachten met de rest en teleurgesteld was over de show. Katrín had eerder die dag al iets gekocht en nu slaagden Zi, Jessica en ik ook allemaal voor iets. Joepie, geslaagde shopdag dus! Het werd al snel donker en het begon echt te sneeuwen. Jaaaa, eindelijk nog wat sneeuw gezien deze winter! We haastten ons naar het Duomo plein om wat mooie foto’s met sneeuw, donkere lucht en verlichte gebouwen te maken. De stad werd echt prachtig! Om maar niet te laat te komen gingen we meteen maar terug naar ons treinstation. Bij gebrek aan energie, tijd en zichtbare restaurants daar in de omgeving ploften we uiteindelijk maar in het stationsrestaurant neer. Wederom onaardige bediening en duurbetaald eten. Wat stukjes pizza verorberd en toen kwamen de Russinnen er ook bij zitten. Hebben gezellig gekeuveld over de dag en wat een tegenvaller het was. Nouja. Het Polimoda-gedeelte dan. Weer slecht geregeld allemaal zoals gebruikelijk. Onze kleine shoptrip maakte alles nog goed en uiteindelijk hebben we toch erg genoten van ons uitstapje en deze mooie stad!
Fijn van mijn stroopwafel gesmuld in de trein en me verder verdiept in mijn tijdschrift. Twee uur later stonden we op het koude perron in Florence. En, wonder!, mijn bus kwam al binnen 3 minuten! Heerlijk. Om 11 uur stapte ik eindelijk weer ons warme appartement binnen. Fijn gedoucht, in bed neergeploft, film gekeken en ’s nachts gaan slapen.

Op vrijdag hadden we een vrije dag. Hemels! ’s Middags heb ik nog even met Katrín aan een opdracht voor Danilo gewerkt. Toen nog wat boodschappen en ik was klaar voor een lekker rustig weekend. Ben het hele weekend fijn binnen kunnen blijven. Het regende bijna de hele tijd. Mmm heerlijk. De was gedaan, wat opgeruimd, huiswerk gedaan en films gekeken. Ohh wat fijn om eens zo’n weekend te hebben. Op maandag hadden we alleen maar les van Benjamin. Danilo zat nog in Milaan voor een expositie die hij daar hield samen met fotograaf Ruggero. Ja, bedankt voor de uitnodiging trouwens. Worden wij naar een baggere tentoonstelling gestuurd terwijl zij daar zelf een expositie houden.. Ja, op vrijdagavond kregen we een mailtje dat we ook mochten komen hoor als we nog in Milaan waren of nog tijd hadden om te komen.. En bedankt.. Nee natuurlijk komen we niet. We krijgen al maar de helft van de treinticket-kosten terug voor het Tod’s tripje. Wat een onzin.

Op dinsdag werd de les van Danilo ingehaald, direct na de Fashion Writing les. Hebben daardoor 5 uur lang in hetzelfde lokaal gezeten. Van 3 tot 8. Heerlijk. Ik was kapot toen ik eindelijk thuis was. Wat waren de lessen die dag saai :O . Niet te geloven, wat was er ineens aan de hand. Danilo was ook nog eens zijn agressieve zelf; iedere keer als iemand wat vroeg of zei sprong hij in de verdediging of ging heel ongeduldig en irritant doen. Jeetje zeg; dat moeten we nog eens doen, les tot 8 uur. Omdat het al zo laat was, besloten Sarah, Alessandra, Giulia, Zi en ik om aperitivo te gaan doen. Giulia wist een bar in de buurt van waar Sarah en ik wonen. Das ook eens fijn voor de verandering, aangezien wij het verste weg wonen. Toevallig was ik een tijdje geleden langs die bar gelopen en had al bedacht het te onthouden omdat het er zo leuk uitzag. Eenmaal daar kwamen we ook Leniza en Daria tegen. Hebben ons gezellig met z’n allen in wat antieke diepe banken en fauteuil genesteld en genoten van al het lekkers van het buffet. Heerlijke avond :) . Ik had om half 11 de deur thuis amper achter me dicht gedaan, toen Carol die bij de gootsteen stond te staren meldde dat we geen water hadden :O . Neeeee!! Ik had zo’n zin om ff te douchen en moest naar de wc. Aaargghh. Even op mijn laptop in de Facebookgroep van ons gebouw kijken of er meer mensen met dat probleem waren. Neee.. Internet deed het ook niet! Vreselijk zeg. Hoe ontzettend afhankelijk je bent van water en internet zeg. Dan maar via de gsm even kijken. Inderdaad, niemand had water. Ik zette verontwaardigd een berichtje in de groep met mijn vriendinnetjes. Bleken Giulia (die in het centrum woont) en Alessandra (die aan de noordkant van de stad woont) ook geen water te hebben! Maar Sarah (die hier dus in de buurt woont) wel. Hoe is het mogelijk.. Sarah vertelde me al me niet te druk te maken. We zitten hier tenslotte in Italië hè.. :P Even later schreef Giulia enthousiast weer water te hebben. Ik sprintte hier de trap af. Jaaaaaa we waren gered! :P Snel onder de douche gesprongen voor het geval het weer mis zou gaan. Internet deed het wel nog steeds niet.. grrr..

De dag erna begon het op school weer om 9 uur met Johannes.. Ook die les was wat minder interessant dan anders.. Poeh wat duurde het ineens allemaal lang zeg die week.. De rest van de dag hadden we gelukkig vrij. Toen ik ’s middags boodschappen ging doen zag ik twee jonge monniken (zeker niet veel ouder dan mij) en nog een priester van in de 30 ofzo. Ohnee :O waar gaat de wereld heen. Vind ik toch best schokkend.. dat zal je in Nederland niet snel zien.. Toen ik weer thuiskwam zag ik onze buur-buur-buurvrouw (de zus van Gianluca) met het ontzettend schattige hondje op het grasveld hier. Ik had mijn handen vol met zware zakken, dus besloot ze neer te zetten en op de lift te wachten. Hopend natuurlijk dat het schatje weer naar me toe zou komen. Het bazinnetje probeerde het hondje te leren om naar haar toe te komen, met een koekje. Maar steeds als hij er bijna was, hopste hij weer vrolijk de andere kant op. Lieeeffff :D . En ineens zag hij me. Blij huppelde hij van het grasveldje af richting mij. Hij kwam weer lievig met zijn zachte lijfje bij mijn voeten friemelen. Ik vroeg het bazinnetje hoe hij/ zij heet. Camille!! Ahhhh adorable :) . Na een paar tellen was Camille weer verveeld en dribbelde weer nieuwsgierig de andere kant op met het baasje erachteraan. Ahwwwwww :) . Verder heb ik hier nog wat genoten van de vrije tijd. Zonder internet nog steeds wel.. Carol en ik hadden allebei toch maar eens Vincenzo gemaild. Maarja dat heeft natuurlijk toch nooit zin; die reageert lekker niet.

Op donderdag hadden we alweer om 9 uur les. Een nieuwe les! Van Abigail Rands. Heel intimiderend. Danilo vertelde wel eens over haar. Ze is de eerste leerling die ooit 30/30 punten voor het eindproject heeft gehaald. Ze is dus echt heel goed. Een kwartier te laat kwam er uiteindelijk een knap, verlegen meisje binnen. Na wat gerommel met de laptop en beamer, en nerveus geschuifel begon ze haar les. Ze is heel leuk en aardig; maar is behoorlijk gehersenspoeld door Danilo. Ze vertelde veel dingen die hij ons al verteld heeft, alleen op een wat leukere en aardigere manier. We hebben haar al omgedoopt tot Danila. Cherrem :P . Al na een uur hielden we een pauze. Nouja gelukkig maar, deze les zou 4 uur duren! En het was nog zo vroeg in de morgen.. (De volgende les duurde trouwens 5 uur.. We hebben iets in te halen vanwege het missen van de les i.v.m. Milaan de week ervoor.. Leuk hoor). Daarna gingen we weer verder en gaf ze ons meteen een opdracht voor een kleine presentatie voor de volgende les. Terwijl we daar al wat in groepjes aan konden werken, kwam Danilo binnen. Katrín en ik moesten nog voor ons eindproject een merk kiezen waarover we het project willen gaan doen. Daarover wilden we in de pauze na de les gaan beslissen. Dat duurde Danilo schijnbaar te lang, dus was het ineens: “Daphne! Brand!” Huh, wat? “Brand!” Verbaasd draaide ik me om. Katrín stond ook nog naast hem. Hallo, het groepje bestaat niet alleen maar uit mij. “Brand!”. Jaja, ik kom al. Wat zijn we weer lekker bot zeg. Natuurlijk hield hij weer onbeschoft zijn zonnebril op binnen, dus heb wat tegen zijn zwarte glazen aan staan praten over dat we echt ons merk gingen kiezen binnen een uur. “Mmm. Really”. Ja, echt Danilo. “Mmm”. Pff hoezo denigrerend. Vervolgens ging hij weer wat aardig doen en vroeg hoe de nieuwe les beviel. Geen idee of hij wel luisterde naar wat ik zei, want ik kon toch niet zien waar hij naar keek. Irritant zeg. Na de les heb ik inderdaad met Katrín een lijstje gemaakt met merken die we interessant vinden aangezien we 2,5 uur pauze hadden, met Erdem op nummer 1. Hoe graag Danilo dat lijstje ook wilde, hij reageerde ’s avonds laat pas. Met de mededeling dat alle merken al eens gedaan waren (wat maakt dat nou uit?) en we maar iets anders moesten verzinnen of misschien zijn suggesties gewoon moesten bekijken. Nouja dag, dat doen we dus lekker niet.
Tijdens de pauze was het echt super heet. Met Sarah en de Duitse meisjes heb ik nog wat lekkers gehaald en toen buiten in de zon gezeten. Je kon makkelijk zonder jas buiten zitten. In de zon was het zeker over de 20 graden. Heerlijk! Ik heb ook nog even koffie gehaald met Sarah en later, voordat de tweede les begon, zijn we nog een ijsje gaan eten. Dat lekkere weer moet je volop benutten! ;) ’s Middags hadden we een extra les van advocate Claudia omdat die eerder eens uitgevallen was. En wat was ook dit saai.. We moesten uiteindelijk discussiëren over een zaak en dan kijken wie won. (Dit kwam me bekend voor van de Negotiation Management lessen in Wenen..). Niet te geloven. Iedereen begon wat door elkaar heen te roepen. Ik maakte een punt en toen snauwde Duitse Clara me even toe dat ze even verder wilde praten. Oké zeg, ga je gang. Pff.. Sahil en Laura deden een soort rare diva act met zonnebril op en een arrogante houding. Serieus, we zitten niet op de toneelschool?? Vermoeiend hoor.
Die avond deed internet het eindelijk weer. Gelukkig heeft het water het wel de hele tijd nog gedaan. Giulia had wel op woensdagavond weer zonder water gezeten. Vreemd land soms.. :P

En op vrijdag begon het allemaal weer om 9 uur! Wat een week. We hadden leuke nieuwe meneer Marco Crisci weer. Dat is wat meer in mijn straatje, met allemaal berekeningen en finance. Erg interessante en leuke les. Ennn toen weer 2 uur pauze! Poeh zeg, wat een goede planningen toch de laatste tijd.. Aangezien Danilo ons lijstje met merken voor het eindproject had afgekeurd en ik nog niet bereid was toe te geven aan zijn suggesties had ik besloten met Katrín nog een tweede lijstje met opties te maken. Na heel wat gezoek op style.com verstuurden we onze backup opties. ’s Middags hadden we weer les van Claudia. Jeetje wat een saai geneuzel. Een hele samenvatting van wat we alle lessen gedaan hebben. Het was vermoeiend stil in de klas; bijna niemand had er meer zin in. Om 4 uur waren we eindelijk klaar. Weekend! Ik moest een verjaardagskaart hebben en nog wat andere kleine dingetjes, dus besloot deze middag daarvoor te gebruiken. Echt, een fatsoenlijke en/ of betaalbare wenskaart vinden in Italië is on-mo-ge-lijk. Daar doen ze hier niet aan. Lekker puh. Ja, maar ik moest toch echt een verjaardagskaart hebben. Ik begon met de boekenwinkel in de winkelstraat. Nee. Toen de volgende boekenwinkel. Nee. Allemaal duur betaald, met Engelse tekst erop (waarom zou ik een ‘Happy Birthday’-kaart kopen in Italië), of gewoon lelijk. Op naar warenhuis La Rinascente. Helemaal naar de bovenste verdieping. Heb er 2 keer een rondje gelopen, maar het kaartenrek was toch echt nergens meer te bekennen.. Pff.. Op de terugweg naar beneden zag ik nog een stelletje ballerige jongens bij de afdeling met maatpakken staan. Ik zou toch zweren.. En ja hoor, er kwam ineens HoogHollands uit die smoeltjes. Dan hoop je dat mensen niet ineens zien dat je Nederlands bent.. Topdag. En weer verder. Kwam zowaar een echte kaartenwinkel tegen! Maar de prijzen waren natuurlijk weer ongelooflijk: tussen €3 en €6,50. Hoe durf je dat voor een simpele wenskaart te vragen?? En de goedkoopste waren wederom in het Engels.. 99 Cent winkel dan maar in. Daar hebben ze altijd wel enigszins acceptabele kaarten. Maar natuurlijk niet die dag.. Nog even naar Upim, daar hebben ze alles. Erg kleine wenskaart: €3,90. Normaal formaat: €6,90. Hoe is het mogelijk.. En waar vond ik uiteindelijk een ontzettend leuke en relatief goedkope kaart? In de printshop hier op de hoek.. Daar loop je dan 2 uur de hele stad voor door.. Ik kwam thuis, heb tv gekeken en kon toen echt niet meer opstaan. Ik was ineens kapot. Heb nog even overwogen om op het voorstel van Sarah en Alessandra in te gaan om naar de bioscoop te gaan; maar heb hun uiteindelijk met z’n tweeën laten gaan. Pas na 9 uur ’s avonds heb ik me uit bed en weg van mijn laptop gesleurd om eens te gaan koken. Heb de avond lekker gevuld met mijn vrijdag-gebakje en een film :) . MMmmm..

Fiiijjjnnn uitgeslapen op zaterdag en zelfs huiswerk gedaan! Weer wat opgeruimd hier. En eindelijk eens liedjes gedownload! Dat had ik sinds ik hier ben nog niet eens gedaan. Fijn :D . Weer 70 extra liedjes in mijn lijst :) . Op zondagmorgen een beetje op tijd opgestaan, want we hadden een tripje gepland. Maar het organiseren was weer eens wazig en erg laat op zaterdagavond/nacht gebeurd; dus ik had even het idee dat niemand meer meeging. Ik zat mooi klaar hier op zondagmorgen, maar niemand reageerde meer op mijn berichtjes. Totdat om kwart voor 12 mijn gsm ging. Zi vroeg of ik al onderweg was naar het station. Nee, natuurlijk niet. Oh, nou zij wel. Okee dan. Mijn volgende bus vertrok veel te laat, zodat we ook de volgende trein niet zouden halen; dus besloot ik maar te voet naar het station te gaan. Poeh; wat een hitte die dag! Heb er 20/25 minuten over gedaan! Wat was ik trots zeg; normaal gesproken is het zo’n 35/40 minuten. Zi en haar vriend Nicola hadden al kaartjes gekocht; dus daar gingen we dan. Hop, in de trein naar Arezzo! In november waren ze er al met een paar mensen heen geweest, maar toen had ik Martina hier op bezoek. Er is iedere eerste zondag van de maand een erg grote antiek-/ rommelmarkt die erg leuk schijnt te zijn. Arezzo is ongeveer even ver als Pisa, maar dan de andere kant op. Hebben van de zonneschijn en alle uitzichten genoten tijdens de reis. Om kwart voor 2 waren we eindelijk in Arezzo. Daar gaf de thermometer al 19 graden aan. Ik denk dat het later nog een heel stuk warmer is geworden. In de straat vanaf het station begon de markt al. Ik keek mijn ogen uit. Veel heel mooie antieke meubels en accessoires. Maar ook mooie vintagekleding, sieraden, shawls, dure juwelen en prachtige bontjassen. Echt fantastisch! Hebben even gepauzeerd met een cappuccino en daarna ben ik op zoek gegaan naar Sarah die met de volgende trein was gekomen. Dat was nog niet zo gemakkelijk, de markt is gigantisch en ze stond in een heel andere straat. Met z’n 4-en hebben we nog wat rondgelopen, ik heb een supermooie armband met allemaal gekleurde steentjes en een mooie zijden sjaal gekocht. Nicola een boek, Zi ook een sjaal en zij en Sarah een hoed. Daarna hebben we even stukjes pizza’s gegeten bij een leuk klein zaakje. De eigenaar, vrouw en kindje waren Chinees; dus Zi had het grootste plezier met in haar eigen taal praten. We besloten een smalle straat omhoog te gaan, waar een kerktoren en kasteeltoren bovenuit staken. Onder een mooie zuilengalerij doorgelopen, waarna we uitkwamen op een werkelijk prachtig plein! Echt moooiiii :) . De zon viel mooi op alle verschillende gebouwtjes langs het plein. Het was helemaal vol met mensen en kraampjes, gezellig druk. Aan de andere kant waren een paar mooie kerkjes. Het maakte echt indruk op me; het was zoals ik me een typisch Toscaans stadje voorstel. We liepen daarna nog verder omhoog en kwamen bij de stadsmuur, daarna bij leuke smalle straatjes en toen bij de kerk op de top van de stad. Echt een ontzettend mooi stadje. Van bovenaf had je vanuit de kleine straatjes leuk uitzicht op het landschap onderaan de stad. Eenmaal beneden zijn we nog even heen en weer gelopen tussen de laatste kraampjes terwijl de zon al onderging. Om kwart voor 7 hadden we de trein terug naar Florence. Sarah zou een oud-klasgenoot treffen die een paar dagen in Florence was, maar wilde niet alleen gaan. We moesten toch nog allemaal eten, dus hebben we bij Volume aperitivo gedaan. Lekkerlekker weer :P . Het was nog heel gezellig met die oud-klasgenoot en vriend erbij later. Om kwart voor 12 was ik eindelijk weer thuis. Het was een super dag geweest. Arezzo is echt een aanrader!

Op maandag weer back to business... Pfoee wat had ik nog een weekendgevoel zeg.. De les van Benjamin was niet al te interessant en die van Danilo duurde ook erg lang.. Maar dat was het dan alweer. Gisteren hadden we ’s middags alleen van 3-5 Fashion Writing, dus dat werd weer fijn uitslapen :) . Ik zou van tevoren nog even met Shaz en Ana afspreken voor een presentatie voor donderdag. Maar we konden allemaal niet zo goed uit bed komen. Uiteindelijk zou ik Ana (Shaz was ziek) om 2 uur treffen. Ik had me al gehaast en de bus was laat en ik moest nog mijn gemaakte huiswerk uitprinten. En toen ging in de bus ineens mijn telefoon. De les viel uit.. Pff serieus??? Hadden we dus net zo goed een uurtje later kunnen afspreken en rustig aan kunnen doen. Uiteindelijk hebben we tot een uur of 7 samen gezeten. Waarvan we 2 uur hebben verspild aan het kijken van grappige filmpjes op Youtube. Ik heb zitten huilen van het lachen en Ana stuurde me gisteravond nog een berichtje dat ze het zo gezellig had gehad en leuk had gevonden dat ik had zitten huilen van het lachen :P . Haha erg productieve dag dus. Vanmorgen zou de eerste les, van Johannes om 9 uur, uitvallen; dus dat was ook wel fijn. Om 5 voor half 11 was ik bijna klaar om te vertrekken voor de 2e les, toen mijn gsm weer trilde. “Class is cancelled”. Neeeeee!!! Dat meen je niet.. Had best nog wat slaap kunnen gebruiken vannacht en zat helemaal klaar om te vertrekken en dan hoor je ineens een half uur van tevoren dat de les niet doorgaat. Heerlijk mensen, weer goed gepland. Hadden eigenlijk een nieuwe les en was er wel benieuwd naar. Nouja, jammer dan. Heb ik in ieder geval nog wat aan mijn hele dag zo. Vandaag dus maar weer de laatste was gedaan, mijn mailbox opgeruimd, aan een project voor komende week gewerkt (en nog wat gebekvecht met Sinem die me het bloed onder de nagels vandaan haalt met dit project) en deze blog geschreven :) . Ik zat me te beklagen over Sinem tegen Sarah, die besloot samen gezellig een smoothie te gaan drinken. En zo zaten we om half 7 in de smoothiebar hier in de buurt. Heerlijk. Hebben allebei even ons verhaal gedaan over onze projecten en deze rare week en zijn toen weer allebei huiswaarts gekeerd. Door de regen. Die heerlijke zon is ook allang weer verdwenen..

Laten we maar hopen dat de komende tijd het zonentje weer gaat schijnen, de paasvakantie snel dichterbij komt en misschien nog meer lessen gaan uitvallen :P . Of niet, want die moeten natuurlijk weer allemaal ingehaald worden.. Ik kijk al uit naar de 5 uur durende les van Abigail morgen.. Als we dat maar overleven ;) ..

Speriamo a presto!
xx