Nagenieten van sneeuw, vooruitkijken naar lente

Hallöchen!

Zoals altijd vliegt de tijd en is zelfs februari alweer bijna voorbij! Nog geen maand geleden zat ik in de laatste week van januari en was het voor de verandering super druk op het werk! Op maandag kregen we er een nieuw teamlid bij: Marjolein, mijn nieuwe Nederlandse stagiaire. Aangezien Meryem die week haar laatste week bij ons had en ook Emily er na die week niet meer zou zijn en omdat we natuurlijk onze nieuwkomer hadden, gingen we met het team op dinsdag uit eten. Bij een Thais/ Vietnamees zaakje in de buurt van het werk. Het was heel gezellig en lekker: mijn favoriete currygerecht smaakt mij altijd goed! We amuseerden ons na het dessert nog even met het voorlezen van onze berichten uit onze gelukskoekjes in ons ‘vreemde’ talen en toen zat de avond er weer op. Nog een paar dagen!

Ik vloog de andere avonden nog wat druk rond om van alles te regelen, want in het weekend zat er weer iets leuks aan te komen!... Maar eerst nog een gezellig avondje uit op donderdag met Anaëlle. Er was gedurende een paar weken een pop-up sushi restaurant in München met een bekende chef en dat wilden wij natuurlijk even maken zolang het nog kon! We hadden die avond vroeg nog een plekje kunnen krijgen en gingen er direct na het werk heen. We konden uit verschillende menu’s kiezen; allen bestaande uit een selectie van een aantal vissoorten in van tevoren onbekende sushicreaties. Eerst kregen we allebei onze misosoep. Die was erg lekker, maar die smaakt mij sowieso altijd. Daarna een prachtig plankje met verschillende soorten sushi, zowel koud als gefrituurd en zalmtartaar. Echt heerlijk! Als dessert kregen we ieder een mochi, met mangosaus. Hmmmm dat smaakt ook altijd zo goed! Toen we naar buiten gingen zagen we bij andere tafels, die grotere en duurdere schotels besteld hadden, schalen met droogijs en vuur geserveerd worden. Spectaculair! Leuk om eens mee te maken.

Op vrijdag was dan eindelijk de laatste dag van mijn stagiaire Meryem aangebroken en ook de laatste dag van Emily. We gaven hun de cadeautjes die we gekocht hadden en Emily had ’s ochtends al heerlijke zelfgemaakte cupcakes uitgedeeld. Na de lunch ging Meryem nog Berliner bollen voor ons kopen en we sloten de dag die middag vroeg op met wat glaasjes Sekt. Proost! En zeker niet goodbye, maar tot snel!

Na vrijdagavond druk te zijn geweest met wat boodschappen doen, opruimen, tuttelen en spullen verzamelen, was het zaterdag dan zo ver! Lekker op het gemak ontbijtte ik en verzamelde de laatste spulletjes en ineens stonden om half 1 Yves, mam en pap voor de deur :) . Op naar Oostenrijk! Zo lekker om eens niet zo vroeg te hoeven opstaan en niet lang in de auto te hoeven hobbelen. Na een uurtje of 3 kwamen we aan in Ladis. We hadden een leuk appartement met 2 slaapkamers en 2 badkamers en een balkon met uitzicht over een deel van het dorp en de besneeuwde bergen. Gezellig!! En vooral heel veel zin in! We aten gezellig in het appartement en maakten leuke plannen voor de komende week.

Op zondag gingen we, om rustig te beginnen, een dagje wandelen. We liepen de berg over, richting Fiss. Dat was nog een aardig stuk, maar erg de moeite waard door de mooie spierwitte omgeving en felle zonneschijn. Halverwege kwamen we zelfs nog de eigenaresse en haar dochter van ons oude appartement tegen waar we vroeger jaren heen geweest zijn! Wat een toeval en zo leuk. Eenmaal in Fiss aangekomen lieten we Yves het dorpje zien waar we zoveel jaren wintersport gevierd hebben. We lunchten bij de Hexenalm en deden daarna nog een rondje door het dorp. ’s Middags namen we een gondel, helemaal omhoog, om het uitzicht over alle bergtoppen en Fiss eens te laten zien. Spectaculair, zoals altijd! Maar ondanks de zon toch ook erg koud. Met de gondel gingen we terug naar Ladis en kochten daar in de supermarkt allerlei lekkers om ’s avonds mee te koken.

Op maandag was het dan tijd voor het echte werk! We huurden skispullen voor Yves en gingen samen met de gondel naar boven, daarna was het tijd voor zijn tweeën. Ik ging Yves leren skiën! En eigenlijk ging dat al meteen vrij goed. Netjes ski’s aan en uit, leren remmen (pizzapunt!) en bochtjes maken. Tevreden gingen we onze lunchpauze in ;) . We troffen pap, mam, Paul, Mirjam, Bas en Lonneke bij het restaurant op de Möseralm. Gezellig konden we bijkletsen en genieten van de lekker zware Oostenrijkse keuken. ’s Middags ging de training natuurlijk weer verder en Yves maakte al snel vorderingen.

Ook de dag erna ging het prima. Het was weer eventjes wennen en in tegenstelling tot de vorige, super zonnige dag, was het nu grijs en regende het zelfs! Maar wij bikkelden lekker door. Tussen de middag gingen we gezellig samen lunchen in restaurant Sonnenburg naast het oefengebiedje waar we deze twee dagen rustig het kleine hellinkje af en op gingen. Na de lunchpauze had Yves toch besloten en voor te gaan en na nog wat oefenafdalinkjes gingen we aan het einde van de middag de grote afdaling af, helemaal beneden naar Ladis. En dat ging echt verrassend goed! Ik had een natuurtalent in opleiding ;) ! Snel en soepel kwamen we beneden en waren allebei trots! Ik ging met Yves naar de supermarkt en hij kookte voor ons 4 een heerlijke gezonde salade met zalm. Lekker!

Op woensdag, na nog een beetje oefenen, konden we al snel weer de lange afdaling af. Dat ging alweer super! Heerlijk zeg :) . Tussen de middag aten we met pap en mam in het appartement. Ze hadden een heuse Oostenrijke lunch voorbereid met soep, worst en Kaiserschmarrn. Yum! Wij konden er weer even tegenaan! Na 1 rondje skiën zetten Yves en ik onze skispullen in het kluisje en gingen met de gondel naar de Hexenalm. Daar troffen we de andere 6 voor een après-ski avondje! Ook dat moesten we natuurlijk even meepikken. Het was ontzettend gezellig en de tijd vloog voorbij! We haastten ons naar de laatste en bus en kwamen na een indrukwekkende afdaling over de weg naar Ladis, met al die glimmende lampjes van het dorp voor ons, weer moe thuis aan.

En toen was alweer donderdag, de laatste skidag, aangebroken! We gingen eerst met z’n vieren de Ladis-afdaling af en daarna ging ik met pap op weg helemaal naar boven. Eenmaal daar aangekomen bleek het ontzettend hard te waaien. We besloten snel het stukje naar beneden te skiën, naar de lift die ons naar het begin van de heerlijk lange Frommes afdaling zou brengen, helemaal terug naar beneden. Maar de lift bleek dicht te zijn! Er was nog maar één andere manier om terug naar het beginpunt te komen en eenmaal daar aangekomen bleek dat werkelijk iedereen die boven op de berg was daarheen skiede. Het was meeega druk bij die lift! Nog nooit meegemaakt. Door het inmiddels flink aan het stormen was gingen alle liften dicht en konden we geen kant meer op. Snel met deze gondel schommelend naar boven en na een ijzige glijpartij aan de andere kant van de berg weer een stukje met een gondel omlaag; ons verbazend over de sneeuw die over de bergtoppen raasde. Het laatste stuk konden we gelukkig nog skiën en na lange tijd troffen we mam en Yves voor een drankje halverwege de piste. Na gezellig samen naar beneden geskied te zijn, gingen we boven weer eten en amuseerden we ons deze laatste middag op de piste, met welverdiende zonneschijn. Later die middag was het even tijd voor iets anders. Samen met Yves beklom ik de heuvel achter het appartement om te gaan sleeën. We gleden wat op en af en ineens bewoog er iets achter Yves bovenop de heuvel. Een hele horde reeën rende achter hem weg. Whaaaa fantastisch! Stil bleven we voor het hek zitten, totdat een nieuwsgierige ree tot dicht bij ons kwam rondneuzen. Na een hele photoshoot met onze nieuwe harige vriend en nog wat glijpartijtjes was het tijd om ons op te frissen. Op naar een restaurant! Ik genoot van een echte Oostenrijke schnitzel en was tevreden over deze enerverende dag.

Op vrijdag was dan alweer de laatste vakantiedag aangebroken… Time flies when you’re having fun. Met Yves ging ik op weg met de bus naar Fiss en van daaruit wandelden we naar Serfaus. Een gezellige wandeling in de zon door het nog altijd besneeuwde landschap. Eenmaal in het centrum wandelden we een rondje, bewonderden de hotels en mooie uitzicht en ploften uiteindelijk neer voor een drankje. Na nog een rondje vonden we een mooi plekje ‘with a view’ waar we heerlijk lunchten. Super relaxte dag! Toen we die middag terug waren in Ladis liepen we daar eindelijk ook nog een rondje, want we hadden er nog vrij weinig van gezien. ’s Avonds werden we verrast door pap en mam met een heuse grillteller, net als vroeger als we gingen uit eten ;) . Nammie! Echte Oostenrijkse Germknödel met vanillesaus als dessert en we sloten de vakantie mooi af :) .

Zaterdagmorgen vertrokken we vroeg en waren daardoor ook alweer vroeg in München. We relaxten wat in de warme zon die mijn kamer in scheen en lunchten uiteindelijk gezellig. Na een paar uurtjes was het tijd voor afscheid en zwaaide ik iedereen uit. Tot snel! De rest van het weekend was ik zo moe van de vakantie dat ik nauwelijks nog iets ‘nuttigs’ deed en genoot van een echte minivakantie ;) .

De nieuwe week was weer enerverend, maar ook heel leuk. Nog steeds moe van de skiweek gleed alles voorbij. Het was weer een beetje tot rust gekomen op het werk nu Marjolein ingewerkt was en ook onze voormalige student Lotte-Mari sinds een week de plek van Emily ingenomen had. Ons nieuwe team begin fijn vorm te krijgen!

Op zaterdag was het weer heerlijk tijd om wat bij te slapen en die middag weer eens lekker door het centrum te slenteren. Ik had afgesproken met Giulia en we winkelden gezellig nog wat verder. Later die middag had ze met twee oud-huisgenoten afgesproken om iets te gaan drinken en ik ging even mee. Was gezellig en ik kon weer even mijn Duits oefenen ;) . Uiteindelijk nodigde Giulia me uit voor een dinertje en maakte ze een gezond maaltje van spinazie en (zoete) aardappels. Daarna volgde de dadelcake die we zo zorgvuldig gemaakt hadden. Heerlijk! En het meeste pittige gemberijs ernaast. Mijn mond stond in brand! Na gezellig ons wijntje opgedronken te hebben was het plotseling al laat en tijd om naar huis te gaan. Voor herhaling vatbaar!

Na zondag weer een beetje lusteloos thuis te hebben gehangen was een nieuwe week alweer snel aangebroken. Aangezien het op dinsdag Valentijnsdag was en ook Laura’s laatste week in het team aangebroken was, hadden we een tijdje geleden besloten om weer een teamontbijtje te houden. Vlijtig had ik op maandagavond een hele lading poffertjes gebakken en al snel stonden op dinsdagmorgen de tafels vol met lekkernijen die iedereen meegebracht had. Laura had zoals beloof haar pannenkoekengourmetstel meegenomen; dat was ons wel goed bevallen met kerstmis! Gezellig aten we poffertjes, bakten pannenkoeken en kletsten gezellig bij. Helemaal niet zo erg, een Valentijn met alleen meiden ;) .

Op donderdag nog een interessante onderbreking van de week: we hielden Deutsch Tag! We zouden een hele dag alleen Duits praten op het werk en als je per ongeluk iets in het Engels zei, kreeg je op het bord een streepje achter je naam. Bij 10 streepjes moet je een taart meebrengen. Leuke manier om ons Duits te oefenen, toch? Helaas was het uiteindelijk niet zo’n groot succes. Het is nog nooit een dag zo stil geweest hahahaha. Driftig waren we met elkaar aan het chatten; want om het niet te moeilijk te maken mochten we wel nog in het Engels schrijven… En in de lunchpauze gaven we onszelf even een time-out en werd er driftige gekwebbeld. Hahaha, nou op naar de volgende Deutsch Tag! ;)

Op vrijdag brak dan ook Laura’s laatste dag aan. Om het te ‘vieren’, werden er pizza besteld en ging ik met Anaëlle sushi halen als lunch. Gezellig zaten we met zijn allen op de chille banken te lunchen. De middag sloten we af met een drankje en de ooooverheerlijke moelleux au chocolats die Laura gebakken had!! Hmmmm genieten! Tot ziens Laura! Wij rolden allemaal super tevreden het weekend in.

Na een dutje gedaan te hebben tutte ik me die avond een beetje op en trof Marie-Laure in de stad. We vonden uiteindelijk een leuk plekje bij een gezellige bar en kletsten en dronken ons wat af. Mega gezellig, we hadden intussen zoveel bij te kletsen! Op het nippertje haalden we na een stuk rennen nog de laatste U-bahn en werkelijk doodmoe kwam ik rond half 3 thuis.

Op zaterdag was ik echt kapot. De drukke vakantie, volgepropte afgelopen weken met trainingen voor onze nieuwe teamleden en al die wijntjes waren even teveel geworden. Ik nestelde me lekker op bed en kreeg de dag goed om met wat dutjes, tv, laptop en een goed boek. Hmmm dat had ik echt nodig.

Op zondag was het echt hoog tijd voor wat actie en dus wandelde ik een rondje in de heerlijk warme zon (het lijkt hier de laatste tijd echt lente), ruimde heel wat op en gooide 4 wasmachines propvol. Ik werkte mijn giga berg afwas weg, arrangeerde al mijn was op mijn droogrek en kookte een gezond avondmaaltje. De dag vloog voorbij en ik voelde me zeer tevreden.

Vandaag vloog aangenaam snel voorbij, zo met weer een teamlid minder, een zieke afwezige en genoeg te doen zo na het weekend. Niet te geloven dat februari alweer op zijn einde loopt! Maar wat is het heerlijk dat buiten de vogeltjes fluiten, de zon bijna aanhoudend schijnt, het minder vroeg donker wordt en de terrasjes weer gevuld zijn. Met mijn heerlijke skivakantie nog in het achterhoofd kijk ik toch alweer uit naar de komende voorjaarsplannen...

Bis bald! –xx–