Meine pulsierende Leben in Berlin

Hallo liebe Freunde!

De kop van week 6 is eraf! Ongelooflijk, afgelopen vrijdag was ik hier precies een maand! Niet normaal hoe snel de tijd hier gaat. Zo is het maandag, en zo is het voor je gevoel pas halverwege de week als het in werkelijkheid alweer vrijdagmiddag is. Heel apart, iedereen hier heeft steeds dat gevoel. Dan maar weer verder bij vorige week.
Op woensdag ook weer een rustige dag gehad: zieke Anouk en Sabrina en ik die ontzettend voor op schema lagen vanwege de rust van deze eerste 3 dagen van de week. Tussen de middag hebben we soep gehaald bij de nieuwe lunchzaak van Zalando. Echt, alles dat ze daar hebben is overheerlijk!! Geweldig gewoon. Heerlijk in het zonnetje op een muurtje bij het water genoten van onze smakelijke lunch. Bijna alles voor de week was aan het einde van middag al af. Dus konden we met een gerust hart een lekker ontspannen avondje hebben. Wij hadden ons namelijk (natuurlijk) aangemeld voor de Zalando Movie Night van onze afdeling. We hadden de uitnodiging hiervoor al een tijdje geleden ontvangen en iedereen had de mogelijkheid gehad om te stemmen voor de film die hij/zij wilde zien: Into The Wild/ The Wolf of Wall Street/ The Devil Wears Prada. Zo’n 35 aanmeldingen en een veelvoud aan stemmen verder, was er een winnaar: Into The Wild (waarop ook ik gestemd had). Sabrina en ik waren tijdens de lunchpauze naar Lidl gewandeld en hadden er wat lekkere knabbels ingeslagen. Sharon vroeg ons om 18u al via Skype (ja wij Skypen de hele dag met alles en iedereen bij Zalando via de Skype chat; ontzettend handig) of we ook naar de film gingen kijken. Ze meldde meteen trots dat ze chips bij zich had. Nou wij hadden chocolade, chocolade-marshmallow-nootjes-koekjes-knabbels, pikante pinda’s en gemengde nootjes. Complimenten daarvoor. “You’re super interns!” Om kwart na 6 gingen Sabrina en ik al redelijk gehaast naar de lift, want we wilden goede plaatsen bemachtigen. Eenmaal op de bovenste verdieping was er niemand te zien in de ruimte waarvan ik toch zeker wist dat de film daar te zien zou zijn. Vertwijfeld liepen we een rondje over de 2 delen van het gebouw. Nog eens terug. Dan maar omlaag. Daar kwamen we ineens Sharon tegen. Ook met haar een rondje over de 6e verdieping gewandeld. Toen naar de 3e verdieping. Vragen of daar iemand het soms wist. En toen zagen we de grote baas van de afdeling blij als een kind met 3 zeker 1-meter-lange zakken popcorn lopen. Erachteraan! En ja hoor, voor de 3e keer naar de (uiteindelijk toch correcte) 6e verdieping. Tja, bij Zalando moet je gewoon niet te vroeg zijn weten we onderhand. Met uiteindelijk maar een stuk of 15 mensen installeerden we ons in allerlei comfortabele stoelen. Natuurlijk waren er problemen met de beamer (dit hoort er ook altijd bij :P), dus verhuisden we naar een andere ruimte. Bioscoopzaal gebouwd met relaxstoelen, zachte poefen, tafels met wijn en knabbels: laat de film maar beginnen! Ontzettend mooie film, beetje triest, maar echt een aanrader! Onderuitgezakt in mijn stoel, poef met wijn en knabbels erbij; het was genieten :) . Om half 10, na 12 uur op kantoor, lekker doezelig naar huis gegaan.

Op donderdag konden Sabrina en ik weer goed doorwerken. Ik heb me ontzettend geamuseerd met het maken van een mail in HTML. De dag vloog, zoals alle andere, voorbij. Sabrina was heel moe, dus besloot uiteindelijk een beetje op tijd naar huis te gaan. Maar ik wilde natuurlijk de intern-activity van februari waarvoor we ons opgegeven hadden niet voorbij laten gaan! Rond half 7 kwam Amy langs en samen gingen we naar de frontdesk. Daar troffen we een tijdje later de stagiairs die zich ook opgegeven hadden. Samen met Aoife en Amy achter de rest aan gehobbeld. Nadat we even bij een pinautomaat gestopt waren, raakten we de rest al snel kwijt. Maar met de locatie waar we heen moesten in ons hoofd en Aoife als gids, liepen we al snel vol goede moed verder. We liepen door een lange straat, een hele lange straat. Na een hele tijd lopen begonnen we te twijfelen en zagen we dat de straatnaam zelfs veranderde! Hmm toch even Google Maps checken. Tjaaa.. bleek de plek waar we heen moesten gewoon helemaal in het begin van de straat te liggen! Hahahah zo’n 20 minuten later als de rest kwamen we eindelijk binnen. We waren uiteindelijk met zo’n 15 mensen in een zogenaamd ‘spelletjescafé’. Ik heb nog nooit zoveel spellen bij elkaar gezien! Afgezien van bij Bart Smit; of zelfs dat niet eens.. Muren vol met spellen! Al snel kwamen er bier en wat spelletjes op tafel. En naarmate de avond vorderde werd het natuurlijk steeds meliger. Heb zitten huilen van het lachen om natuurlijk helemaal niks :P . Hebben zelfs onze geliefde Stef Stuntpiloot (in Duitsland Louping Louie genoemd hahahaha) ergens uit weten te vissen!! Ook een spel met hangende aapjes in een palmboom was grandioos. Maar absolute favoriet was het spel voor 3 jaar en ouder met gekleurde konijntjes en een draaiende wortel in het midden :D . Wat een geslaagde avond! Ook nog wat leuke mensen leren kennen voor de intern lunch groep: Anthonie uit Duitsland en Mickey uit Nederland. En zelfde Eva van HR waarmee ik contact heb gehad voor mijn stage was er! Super leuk! Dit moeten we onthouden. Amy en ik hebben al gepland binnenkort eens langs te gaan om in de pauze een spel te huren en mee te nemen naar Zalando (ja dit kan ook!).

Vrijdag begon heerlijk met een glaasje prosecco om een uur of 10. Een manager van een ander Nederlands team was jarig en had een stuk of 6 flessen meegenomen en een mailtje rondgestuurd dat vrijdagmorgen betekent prosecco-tijd! ;) Haha dat laten wij ons geen 2 keer zeggen!
Verder was de dag ontzettend rustig. Alles voor de week was af. Ik liet Sabrina me helpen met wat kleine dingetjes en wist al voor de lunchpauze ook niet meer zo goed waar ik het zoeken moest. Het was die dag gelukkig weer tijd voor een intern lunch! Helaas was het ook deze week rustig, met de Scandinaviërs Jonas, Iida en Michael die een afscheidslunch hadden van een Fins teamgenootje. Maar Sabrina en ik hebben een heel gezellige lunch gehad met nieuwkomer Antonie en Aoife en Amy. We hebben ook nog een stuk gewandeld bij het water en East Side Gallery. ’s Middags hebben we wat kleine dingetjes gedaan en om half 4 schreef Sharon ons dat we best wel zo meteen konden gaan als we toch klaar waren. We hadden immers zo hard gewerkt! Ook mochten S en ik allebei weer een mooie sticker van Sharon uitzoeken voor ons goede werk :) . Hihihi. Lekker op tijd gingen we naar huis. Ik had dus fijn tijd om weer eens naar de bank te gaan, want nee ik had ook nu tegen het einde van de maand mijn bankpasje nog niet ontvangen. Na een tijdje in de rij te hebben gestaan en op mijn beste Duits het probleem te hebben uitgelegd aan de mevrouw achter de balie, liet ze me een documentje tekenen en verzekerde ze me dat ik mijn pasje binnen een week zou krijgen. Ik ben benieuwd! De rest van de middag heb ik lekker wat gelezen en mezelf voorgenomen verder helemaal niks te doen na deze drukke week! Het avondje ergens wat drinken ging gelukkig ook niet door, dus blij nestelde ik me in bed met een film.

Op zaterdag fijn wat slaap kunnen inhalen en om half 3 Sabrina getroffen op de Alexanderplatz. We gingen naar Primark want daar was ze nog nooit geweest en had ze überhaupt nog nooit van gehoord voordat ze naar Berlijn kwam. Wat was het druk op het plein! De zon scheen volop en overal waren er toeristen, straatverkopers en mensen die muziek maakten. Gezellig! In de Primark was het natuurlijk zeker dubbel zo druk. En de sale is ook nog bezig! Hebben ons met wat ellebogenwerk de hele winkel doorgeduwd en links en rechts wat leuke, goedkope aankopen meegegrist. Een paar leuke artikelen rijker en maar een klein beetje geld armer, liepen we een tijd later weer naar buiten. Op naar de Leipziger Platz! Daar gingen we naar de Mall of Berlin, want ja, daar heb je alle winkels. Eerst eventjes gepauzeerd bij een patisserie. Daarna winkel in, winkel uit. Om half 7 hielden we het voor gezien en gingen we voldaan ieder onze eigen weg. Ik werd thuis wat aan de praat gehouden door de Pool die tot 3 keer toe voor iets op mijn deur klopte (zo, hem had ik al lang niet meer gezien, laat staan gesproken!) en had eindelijk tijd om mijn was op te ruimen. Blij over wederom een rustige avond, kroop ik weer met een film onder de dekens.

Op zondag trof ik Chikara in de keuken. Gezellig gekeuveld en ieder onze ‘brunch’ (woord dat ik hem laatst geleerd heb en waarvan hij nu trots gebruikt maakt) gemaakt. Ik bakte een mooie pannenkoek en hij een soort variatie op een Engels ontbijt. Met mijn zondagse ‘brunch’ achter de kiezen trof ik om half 3 Martina en zo’n 20 minuten later een verhitte Maaike, die meer dan een uur op de fiets had gezeten! We gingen met z’n 3-en het Tränenpalast bezoeken. Een museum over de Berlijnse Muur, gevestigd in een voormalig controlegebouw voor mensen die van Oost naar West Berlijn wilden reizen via het Friedrichstrasse Hauptbahnhof. Super interessant, Martina had van tevoren uitgevonden dat we een app konden downloaden waarop we over het museum konden lezen, een video konden bekijken, een spel spelen en de audiogids van het museum beluisteren. Met onze gsm’s in de hand en oordopjes in liepen we door het museum. Heel leuke, interactieve aanpak: telefoons die je kon oppakken om naar beelden op schermen te kijken en luisteren, interviews met mensen die iets meegemaakt hadden gerelateerd aan de Muur, lades en kasten die je kon openen (vind het kind in mij altijd leuk :P) en een echt controlehokje waar je doorheen kon lopen. Er was nog vrij veel intact van het gebouw, en ondanks de vrij geringe grootte hebben we ons er zeker 2 uur vermaakt. Aanrader! Aangezien de Friedrichstrasse ernaast lag en die bekend is om de winkels, zijn we in de buurt neergeploft bij een leuk bagelzaakje waar we onszelf verwend hebben met een warm drankje en iets te knabbelen. Oh echt, de aller- allerlekkerste Chai Tea Latte (met vanillesmaak!!) ooit gehad (die van Starbucks is er niks tegen) en een overheerlijke karamelmuffin. En meteen 2 stempels gekregen op een gloednieuwe stempelkaart. Nog 8 te gaan! Toen het zaakje om 18u dichtging tevreden naar huis gegaan; waar ik natuurlijk het weekend afgesloten heb met nog een film ;) en een fijn tuttelavondje. Haren gewassen, nagels gelakt. Hmmm welterusten.

En toen was het weer maandag! Vol goede moed aan deze nieuwe week begonnen. Ook Nick was weer terug, van zijn 3 weken Thailand. Het was weer een vrij normale dag, waarin S en ik weer fijn hebben kunnen doorwerken en wederom vrij snel voorlagen op schema. Helaas was het echt snertweer buiten met af en toe flinke regenbuien en dus besloten deze lunch maar binnen te blijven. Sharon kwam ons ’s middags nog heerlijke, zelfgemaakte macarons geven. ’s Avonds door de regen (/natte sneeuw??/ hagel??) van de S-bahn naar huis gerend. Toen het droog was snel boodschappen gaan doen en mijn 2 volle tassen naar huis gesleept. Zo, daarmee moet ik het toch wel weer een week kunnen overleven :P . Toen ik in de keuken in de weer was met mijn avondeten leek het of er een waar noodweer buiten aan de gang was. De wind (die al een flinke tijd aardig aanwezig is in Berlijn) zoefde om het gebouw en liet alles klapperen en de regen sloeg hard tegen de ruiten. Brrr.. heerlijk weer om binnen te zitten :D .

Vanmorgen kwam ik Sabrina weer eens tegen bij de S-bahn en samen wandelden we naar het werk. De hele dag bestond uit wat analyses maken, want het andere werk was voorlopig af. De tijd kroop vandaag maar langzaam vooruit. Hebben ons wel nog even vermaakt met het kijken naar een superlieve hond die door onze ruimte wandelde. Ja, kijk niet gek op als er ineens een hond naast je staat of onder je bureau uit komt, er worden bij Zalando wel eens honden meegenomen. En zo liep dit exemplaar vanmiddag opnieuw nieuwsgierig snuffelend tussen en onder de bureaus door. Na een tijdje overal te hebben rondgedribbeld plofte hij maar in het midden van de ruimte comfortabel languit neer. Ahww wat een schatje. Toen het eindelijk tegen 18u liep en we ver klaar waren, besloten Sabrina en ik weer te gaan. Hmm wat een verschil met eerst! Zeker pas 2 weken geleden was het al donker als we naar huis gingen. En gisteren en vandaag begon het dan pas net te schemeren! Heerlijk, de lente waarover ik al zo gretig schrijf in de Zalando nieuwsbrieven komt er nu echt aan! Vanavond nog even naar de DM gegaan en net door de eerste regendruppels naar huis gevlucht.

En hier zit ik dan, weer een aantal nieuwe ervaringen en nieuwe vrienden rijker. En weer met een aantal leuke nieuwe plannen in mijn agenda. Ben blij dat ik nog tijd kan maken voor deze blog ;) . Nu nog even kijken wanneer ik het plaatsen van foto’s in kan plannen :P . In ieder geval een fijne, en ook zo’n enerverende week gewenst voor iedereen!

Bis zum nächsten mal!
Und gute Nacht! –xx–