Viel Spass in der Zweiten Woche!

Hallo an alle!

Mijn 2e week is bijna voorbij en ik heb weer veel te vertellen! Afgelopen dinsdagavond toen ik mijn blog had geschreven, kwam ik mijn Japanse huisgenootje tegen in de keuken. Ze was thee aan het maken. Toen ik zei dat ik dat ook vaak drink, vroeg ze me welke thee ik het liefste heb. Groene thee. Ohja? Ook haar favoriet! Glimlachend knikkend liep ze naar de voorraadrek en haalde uit een grote pot een zakje Japanse groene thee voor me. Moest ik dan echt eens proberen! Wat lief. Toen ik vroeg of ze nog meer ‘Japanse’ thees dronk, ging ze nog een ander zakje voor me pakken. Ik maakte haar duidelijk dat ik niet daarom ernaar gevraagd had, maar ze stond erop dat ik ook dat andere zakje zou proberen. Ahww wat heb ik toch lieve Japanse huisgenootjes!

Op woensdag ging de wekker iets eerder dan gewoonlijk, want ik zou naar het Finanzamt gaan om mijn belastingnummer te krijgen; zodat ik eindelijk alle documenten hier in Berlijn bij elkaar heb. Om half 9 kwam ik er aan, na een koude en gladde tocht door de besneeuwde stad. Na nog geen 10 minuten stond ik weer buiten en om 10 voor 9 was ik weer thuis. Aangezien bijna niemand om 9u begint te werken bij Zalando, ging ik thuis nog maar fijn even wat afwas doen. Eenmaal op het werk heb ik weer gewerkt aan het werken van de Belgische nieuwsbrief. Verder weer een training gehad en ’s middags met mijn teamgenootje Sabrina naar HR geweest om onze laatste documenten af te geven. Gelukkig! Al het papierwerk is geregeld!
Heb van mijn team het kleine knuffelschaapje ‘Loes’ gekregen. Wat ceremonieel vertoon eromheen en het verhaaltje dat Loes ooit de eerste stagiair was en nu steeds aan iedere nieuwe stagiair wordt doorgegeven. Ik moet goed op haar passen de komende maanden :P . Samen met haar suikerklontje (ze houdt van snoep) staat ze nu voor me op mijn bureau. De rest van de dag was het heel rustig en de dag duurde lang. Heb wat presentaties zitten doorlezen en me verdiept in de modetrends van dit voorjaar. Iets eerder dan gewoonlijk mochten we gelukkig gaan. Door de vrieskou naar huis gegaan. Eenmaal thuis kom ik meestal de Japanners tegen en dan maken we een gezellig praatje. Pool Tom zie ik verder bijna nooit. Hij schuifelt alleen over de gang als niemand anders in de buurt is. En mocht hij per ongeluk de gang op willen terwijl iemand anders daar rondloopt, dan vliegt snel zijn deur weer dicht. Ook hoor ik hem vaak ’s morgens heeeel vroeg de deur uitgaan en even later weer terugkomen. Vreemd mannetje… Maarja hebben er dus verder ook niet zo’n last van. Alhoewel hij wel keihard Oostblokse (?) rockmuziek/Celtic gejengel draait. En dan zit mee te zingen. Of zit te Skypen en dan heeeel hard zit te lachen.. Hmm.. Gelukkig hoor ik er op mijn kamer niet veel van als ik mijn deur dicht heb.

Donderdag ontmoette ik eindelijk mijn laatste teamgenootje: Berengère. Ze is Frans en had een paar dagen vrij gehad. Vanuit Frankrijk had ze voor ons een doosje macarons meegenomen. Om half 4 hebben we met ons team bij elkaar gezeten voor onze macaron-pauze die we allemaal in onze agenda hadden ingepland :) . Overheerlijk! Verder was donderdag ook onze ‘no-concessions-day’. Dit betekent dat als er een beslissing wordt gemaakt door iemand, er geen concessies worden gedaan. Het is ja of nee. Geen verandering mogelijk! Vandaar onze ingeplande macaron-meeting; en ook toen er besloten werd om half 6 te stoppen met werken, moesten Nick en Sharon hun laatste meeting schrappen. Maar, dit was voor een goed doel. Aangezien Nick volgende week op vakantie gaat en als hij terugkomt voor een ander team gaat werken, was donderdagavond zijn ‘afscheidsavondje’. Hij had besloten naar een Hollandse bar te gaan. Omdat wij de Nederlandse snacks missen en omdat de buitenlanders van ons team ook eens kroketten en frikadellen moesten proeven. Dus zaten we om 18u watertandend bij Rembrandt-Burger. Er kwamen kroketten, frikadellen speciaal, kaassoufflés, frietjes, pindasaus en Grolsch bier op tafel. Het was heel gezellig en erg lekker!! Even onthouden mocht ik ooit Nederlandse-snack-zin hebben ;) .

Op vrijdagmorgen hield Lillian haar eindpresentatie. Iedere stagiair krijgt een onderwerp om onderzoek naar te doen tijdens zijn/haar stageperiode. Toen ze een kamer had geboekt voor haar presentatie kreeg ze misschien wel de beste ruimte toegewezen. Er zijn een bank, zitzakken, hoogpolig tapijt, playstation, dvd’s, boeken, grote flatscreen tv… Heerlijk! Heel informeel met thee in de hand en koekjes op tafel naar haar presentatie geluisterd. De rest van de dag heb ik weer gewerkt aan de Belgische nieuwsbrieven. Voor de degenen die daarop geabonneerd zijn: die van deze week waren dus mijn creaties! :D En binnenkort zal ik ook de Nederlandse Zalando nieuwsbrieven gaan schrijven! Later die dag kwam Sharon ineens naar me toe en begon met: “Nou, Daphne, een speciaal moment is aangebroken…!” Ik kreeg van haar mijn eerste sticker! Hahaha alsof ik weer op de basisschool zat! Ik mocht een mooie sticker uitkiezen voor mijn goede werk de eerste week :P . Hij plakt mooi op mijn beeldscherm!
Om half 6 ruimden we op en gingen naar de bovenste verdieping van ons 2e gebouw. Bovenin onze beide gebouwen zijn er ruimtes die wat weghebben van een loft. Grote ramen van plafond tot vloer, grote open ruimtes.. Dit zijn echter een soort van de Zalando feestruimtes :P . Vanwege het vertrek van een jongen van een ander Nederlands team, was er een heus afscheidsfeest georganiseerd. Muziek, slingers, banken, pingpongtafel, kratten en koelkasten vol bier en fris, knabbels, confetti. Wat een feest! Echt heel grappig :) . Beetje ‘Wolf of Wallstreet’-gevoel ;). Hebben er een paar drankjes gehad en om half 8 ben ik met Lillian naar de S-Bahn gegaan. Thuis snel opgefrist en een beetje bijgekomen, want ik was tocht echt wel moe na deze intensieve eerste week! Om half 9 trof ik Francesca op de Alexanderplatz. Zij is het Italiaanse meisje dat ik via een website voor mensen in het buitenland ken. We zouden elkaar eindelijk in het echt ontmoeten. Ze wist een leuk Vietnamees restaurantje in de buurt van de Alexanderplatz. Al kwebbelend liepen we erheen. Het klikte gelukkig meteen. Hebben echt overheerlijk gegeten! Heel klein en onopvallend restaurantje, maar het was heel druk. Gezellig op onze bamboebankjes de hele avond zitten eten en kletsen. Echt een aanrader! En wat was het gezellig :) .

Op zaterdag heerlijk kunnen uitslapen! Lekker een pannenkoekje voor het ontbijt gemaakt en me daarna warm aangekleed. Met mijn bontjas aan en hoed op kwam ik op de gang de Japanner tegen. Hij vroeg wat ik ging doen en zei toen heel aardig: “Daphne, you look gorgeous!”. Ahww wat lief! Ik moest naar de Brandenburger Tor en had van tevoren goed uitgezocht welke bus ik moest hebben. Eenmaal op de Alexanderplatz raakte ik wat in de war door de wirwar van gebouwen en het giga plein en uitgebreide openbaar vervoer aanbod. Tegen mijn gevoel in liep ik een andere kant op; naar iets dat op een bushalte leek. Pfff verkeerd!! Ik moest toch helemaal de andere kant op.. En ja hoor, terwijl ik stond te wachten en te wachten voor het rode verkeerslicht zag ik ineens aan de overkant mijn bus aankomen en even later ook wegrijden. Aaarghhh frustatie! Even later kwam er een andere bus aan. Na een blik op de route geworpen te hebben, sprong ik deze maar in. Het is beter om alvast onderweg te zijn in plaats van wat te staan wachten op de volgende bus die ik eigenlijk had moeten hebben dacht ik. Uiteindelijk nog een heel eind hard moeten lopen richting Unter den Linden. Toen ik eindelijk bijna bij de Brandenburger Tor was, stopte er ineens links naast de stoep een bus. Waaatttt?? Dat was de volgende bus van de lijn die ik eigenlijk had moeten hebben. Hmm had ik net zo goed kunnen blijven wachten dus.. Hijgend kwam ik, precies op tijd om 14u, aan bij een grote groep mensen in de midden van de Pariser Platz. Na even zoeken vond ik Martina, een Fins meisje dat ik via dezelfde website als Francesca ken. Ook haar vriendin Maaike (Nederlands) was erbij. Samen zouden we meedoen met een gratis tour door Berlijn. Ik heb de meeste highlights al vaker gezien; maar vond het een leuke gelegenheid om Martina te ontmoeten, wat nieuwe mensen te leren kennen en toch weer een cultureel rondje Berlijn te doen. Het was zo druk!! We werden in 4 groepen van 25 mensen verdeeld en toen konden we beginnen. Het was HEEL ERG koud!! Iedereen was helemaal ingepakt; inclusief ik. Maar toch voelde ik na een tijdje mijn tenen niet meer en begonnen zelfs mijn vingers door mijn handschoenen heen flink koud te worden. Gelukkig hadden we een ont-zet-tend leuke gids!! Sam, uit Engeland. Studeert hier aan de bekende Humboldt Universität. Echt waar, hij is de meeste grappige en sympathieke gids die ik ook heb meegemaakt. Hij had heel erg gevatte grappen en was gewoon door zijn Engelse accent al zo leuk. Hij kreeg iedereen aan het lachen en van de kou voelden we al snel niks meer. Halverwege de tour heeft hij ons naar een Starbucks geloodst voor een welverdiende pauze. Daarna gingen we weer verder en we eindigden de tour om kwart voor 5 weer op Unter den Linden. Daar hield hij nog een leuk laatste betoog over de val van de muur en zong nog een stukje van ‘Looking for freedom’ van David Hasselhoff voor ons. Ahww we hebben zo hard gelachen die middag. Grapjes over Duitsers, nazi’s, zijn eigen volk de Britten; niks ging hij uit de weg. Maar alles respectvol. En ook veel nieuwe info die we zelfs uit onze geschiedenislessen op school niet kenden. Ook dat Berlijn de armste stad van Europa is! De inwoneraantallen nemen terug en de stad staat miljarden in het rood. Interessant! Hebben o.a. de Brandenburger Tor, Holocaustmonument, Checkpoint Charlie, Gendarmenmarkt en Neue Wache gezien. Deze tours zijn gratis en de gidsen leven van ‘fooien’/ standaard prijzen voor zulke tours die de deelnemers hen aan het einde kunnen geven. Ik en de meeste anderen hebben gul gegeven aan Sam. Wat een onvergetelijke dag. Ik weet alvast dat ik iedereen die me komt bezoeken hier mee ga nemen op zo’n tour. En dan duimen dat we Sam weer als gids krijgen :) .
Helemaal verkleumd zijn we daarna naar een echt, apart Berlijns evenement gegaan: Burger & HipHop. Schijnbaar iets dat maar 1 of 2 keer per jaar plaats vindt. Er stond al een lange rij toen we er aankwamen. Ook een vriendinnetje van Maaike: de Duitse Hanna kwam mee met ons. Na entree te hebben betaald kwamen we in een binnenplaatsje met een paar kraampjes met verschillende bedrijfjes die hun eigen burgers maakten. Ook binnen waren er allemaal kraampjes en lange rijen. Uiteindelijk een burger gekozen, een hele tijd staan wachten en toen ontzettend genoten van onze burger met o.a. Zwitserse kaas, zuurkool en Russische saus. Toen we deze ophadden was het pas 18u en om 22u zouden pas de Hiphop optredens beginnen. Geen zin om nog 4 uur te blijven wachten, dus gingen we in de buurt op zoek naar een bar. Gezellig cocktail gedronken en een paar uur zitten kwebbelen. Hebben Hanna verteld over onze geliefde tourgids Sam. Zitten erover te denken nog een andere tour te doen binnenkort en dan gewoon een privétour met hem te boeken :P. (Ja, dit hebben we opgezocht en is mogelijk!) Aangezien we voor het whatsappgroepje dat we voor ons vieren hebben opgezet een naam moesten bedenken, heeft Martina ons maar ‘Sam’s fans’ genoemd. Hahaha de arme jongen moest eens weten! Hebben een ontzettend gezellig middag en avond gehad en al een hele lijst met dingen die we nog allemaal moeten gaan doen samen bedacht! Wat fijn dat we al zo snel in Berlijn een leuk vriendinnengroepje hebben gevormd!

Vandaag weer heerlijk kunnen uitslapen. Verder eindelijk wat kunnen opruimen, mijn was opgehangen en een beetje gepoetst. Vanmiddag klopte Chikara ineens voorzichtig op mijn deur. Ik moest meekomen naar de keuken. Daar stond een pan misosoep. Had zijn vriendin gemaakt. Mocht ik proeven hoor! Heb even later een kommetje gevuld en inderdaad, het was overheerlijk!! Zo lief zeg; bijna iedere dag vragen ze me of ik iets wil proeven dat ze hebben gemaakt. Hadden namelijk eerder deze week een gesprek over dat ik Japans ook lekker vind. Ik liet hem mijn noedels zien en hij vloog meteen naar zijn vriendin om het te laten zien. Ze waren erg onder de indruk. Ook van de mooie eetstokjes die ik heb :P.
Chikara stelde me ook voor aan een Duits meisje in zijn kamer. Ze kwam hier vanmiddag op Japanse les van hem te volgen. Leuk zeg! Voor haar was hij Japanse thee aan het maken haha :P .

En zo kabbelde deze dag door.. Heb fijn achter mijn raam naar de zonneschijn, harde wind en voetballende jongens staan kijken. Week twee is al ten einde! En wat was het leuk :D .
Ben benieuwd wat week drie voor me gaat brengen!
Daar zal ik jullie zo snel mogelijk weer over op de hoogte brengen ;) !

Guten Abend und eine schöne neue Woche!