Ich fühle mich sehr zufrieden

Hallo Leute!

Hier bin ich wieder! Na weer een enerverende week!
Het begon weer allemaal op maandag. Een gewone dag gevuld met trainingen en het schrijven van een nieuwsbrief. Ik heb wel nog een leuk hebbedingetje op het werk gekregen. Een brand manager kwam ineens iedereen een shopper van Ready to Fish x Zalando brengen en een polsbandje van een Zalando actie. Afgelopen Amsterdam Fashion Week was Zalando ook present, vandaar deze leuke Ilja Visser samenwerking :) . ’s Avonds kwam ik mijn Japanse huisgenootjes tegen in de keuken. Terwijl ik met C praatte, liep Uka weg en tikte even later weer op mijn schouder. “Deffenie? You like cookies?” Natuurlijk! Trots haalde ze wat koekjes uit een doosje en legde ze mooi op een keukenpapiertje op tafel. Had ze zelf gebakken die middag met een vriendin. Mocht ik hebben :) . Ahhh wat lief!! En ze waren ook lekker. Heb genoten van de smileys en beertjes :P .

Op dinsdag heb ik op het werk eens contact opgenomen met wat andere nieuwe stagiairs. Een paar kwam ik wel eens tegen bij trainingen en zijn hier sinds januari en anderen zijn op dezelfde dag als mij begonnen. Het leek me leuk om elkaar eens te leren kennen. Dus ik besloot een lunch te organiseren. Een paar via Skype gevraagd (fijn zo de hele dag met iedereen in het bedrijf kunnen communiceren via Skype) en een paar gemaild. Iedereen vond het een leuk idee en ik heb de gezellige Skype-groep “New Interns group lunch” gemaakt. Mijn plan om de dag erna samen te lunchen viel een beetje in het water omdat er binnen mijn team een lunch geregeld bleek te zijn. Dan maar een andere datum prikken!
Ik had wel al een leuke activiteit samen met de Franse Benelux stagiaire Sabrina bedacht. Ze wilde graag naar de film Cinderella die vrijdag in première zou gaan tijdens de Berlinale. Op maandag waren er nog geen tickets beschikbaar.. En helaas, op dinsdagmorgen waren ze er ook nog niet. Maar toen ik tussen de middag keek waren ze online ineens al uitverkocht!! Na het werk ben ik dus naar een verkooppunt dicht bij mijn flat gewandeld en heb daar ongeduldig op de schermen staan staren naar filmlijsten die steeds verder rood kleurden. Helaas, ook Cinderella bleek al helemaal uitverkocht. Drie kwartier, een paar keer opnieuw aansluiten in de rij en heel wat smsjes met Sabrina verder heb ik 2 kaartjes gekocht voor; ahum daar komtie: “The days run away like wild horses over the hills”. Juist ja. Het verhaal klonk wel interessant; dus wie weet, misschien een verborgen pareltje waarvoor toevallig bijna niemand nog kaartjes voor had gekocht..
Oh en helaas die middag ook uitgevonden dat ’s middags het rode loper evenement was geweest van “Every thing will be fine”. Whaaaa James Franco was in Berlijn!! En ik had het helemaal gemist! :( Nouja, dan kom ik volgend jaar tijdens de Berlinale weer terug om wat evenementen en premières mee te pikken!
’s Avonds kwam Chikara me uitnodigen voor een optreden dat hij vrijdag 20 februari heeft. Hij speelt op een soort trommel, samen met een zangeres. Leuk, ik ben benieuwd! Ik heb ze meteen ook maar eens iets Nederlands laten proeven: ontbijtkoek. Vonden ze absoluut heerlijk! :)

Woensdag tijdens de lunch gezellig tosti’s gemaakt. Met de helft van het team. Tja.. Een andere keer maar weer met de andere stagiairs.

Op donderdag had Lillian het idee opgevat om met Sabrina en mij bij Burgermeister te gaan lunchen. Dit is een bekende hamburgerplek op een wel heel interessante plek. Onder een S-Bahn brug, in een oud wc-gebouwtje. Erg bijzonder. En inderdaad heel lekker! De gasten stonden daadwerkelijk in een lange rij buiten. Bekijk even de website, die is wel heel erg cool: http://www.burgermeister.berlin/
Toen ik ’s avonds thuis kwam stond er, tadaaaa, een bureau in 4 stukken op mijn kamer. Hadden Leo en Chikara ’s morgens helemaal hierheen gesleept en voor me neergezet na mijn herhaaldelijke vragen hierom. Maarrrr het bureau paste nét niet op de plek waar ik het wilde. En het was nog heel lelijk ook.. Toen herinnerde ik me dat er schijnbaar een bureau in ons rommelhok lag. Heb het samen met C en U eruit gehaald, in elkaar gezet, et voilà! Past perfect!! Wat een gelukzalig gevoel! En al dat geregel voor niks.. Maarja ik heb nu wel fijn een fatsoenlijke plek om te zitten :D . Prachtig.

Op vrijdag was het dan eindelijk zover. Ik had alle stagiairs die ik opgetrommeld had compleet. In onze Benelux keuken hebben we gezellig zitten lunchen en kletsen. Ana uit Spanje, die een Italiaans meisje en jongen had meegebracht, Jonas uit Denemarken, normaal gesproken de enige man tussen ons vrouwen :P , Aoife uit Ierland, spreek dit uit als Ifa, Lucile uit Frankrijk, Sabrina en ik. Ik had ook voor iedereen ontbijtkoek meegenomen, aangezien ik toch de lunch georganiseerd had en iets leuks uit Nederland wilde meenemen. En ook zij waren er allemaal helemaal enthousiast over :) . De lunch was heel gezellig en voor herhaling vatbaar en dat was gelukkig iedereen met me eens. Heb meteen samen met Sabrina onze Skype groep bedolven onder allemaal andere plannen die we voor ons groepje hebben haha.
Na het werk ging ik met Sabrina op pad richting Potsdamer Platz, want we wilden toch wel het rode loper evenement van Cinderella zien. Eenmaal bij het Berlinale Palast was het even zoeken naar hoe het precies werkte. Na een tijdje rondjes te hebben gelopen maar eens om info gevraagd bij een steward. “Oh achter de hekken komen om bij de rode loper te gaan staan?” Nee, dan moesten we eerst een kaartje voor een film ofzo kopen. Ja, maar die is al uitverkocht. “Oh, kaartje voor de Blue Man Group dan?” Pff nouja van deze man werden we ook niet veel wijzer; maar nee, naar het rode loper gebied konden we dus niet. Totdat we ineens allemaal mensen een vak naast de rode loper in zagen stromen! Precies waar wij heen hadden willen gaan! We liepen snel met de meute mee en ja hoor, niks aan de hand! Grrrr we konden die man wel wat aandoen!! Hadden we dat eerder geweten, dan hadden we gewoon vooraan gestaan. Slecht geïnformeerd persoon zeg. Vanaf ons plekje op de 2e/3e rij hebben we onze ogen uitgekeken. Audi na Audi reed statig de rode loper op tot het pleintje in het midden. Reikhalzend keek iedereen naar iedere persoon die uit de auto’s kwam. En ineens: “Kennethhh!!! Kenneth!!!” Oorverdovend gegil. Is het erg dat ik Kenneth Branagh niet ken? Ik had de cast van deze film eerst even moeten googlen denk ik. Net als “Lilyyyyy” James die Cinderella blijkt te spelen en “Richardddddd!!!!” Madden die schijnbaar bekend is van Game of Thrones. Maar toen: “Helenaaaaa”! Het kwartje viel pas later, maar ja hoor, daar was Helena Bonham Carter. Sabrina werd ook helemaal enthousiast :P . En even later dan echt de grote ster, natuurlijk in de laatste auto: “Caaaaaate!!” Daar was dan ook Cate Blanchett. We hebben onze ogen uitgekeken en zijn doof geworden van al het gegil om ons heen. Heel wat foto’s gemaakt. Cate kwam zelfs nog bij ons gedeelte handtekeningen uitdelen. Jaja, ze was op ongeveer een meter afstand van ons :P . Wat een belevenis! Het gegil van de toeschouwers en het geschreeuw van de paparazzi om de beste kiekjes te kunnen schieten. Toen iedereen met vertraging naar binnen was voor de film, zijn Sabrina en ik naar de Mall of Berlin gewandeld. Na een paar rondjes lang het gigantische eettentjes-aanbod, ploften we neer bij een Italiaanse plek. Lekker gesmuld van onze pasta en lasagne, wijntje erbij en gezellig gekletst. Tegen een uur of 9 waren we weer bij het Berlinale Palast. Na een tijdje wachten bleken de grote sterren het theater via de achterkant te verlaten. En nee, daar zagen we ook niks :P . Het was al 10 voor 10 toen we richting de U-Bahn gingen. Vol goede moed en met een goed uitgezochte route in ons hoofd stapten we in. Totdat we een paar haltes later merkten dat we ineens naar een heel andere halte gingen; op een Total andere metrolijn! Ahhh :O , snel eruit gesprongen en rondgerend om te kijken hoe we het beste terug of verder konden. Uiteindelijk zijn we maar gaan lopen, wat even later overging in rennen. Onze film begon om half 11 en op de tickets stond dat laatkomers niet meer binnen gelaten werden.. Na eerst nog een verkeerd theater ingerend te zijn, kwamen we om 1 minuut voor half 11 het Delphi Filmpalast binnen gestormd. Puffend stoven we naar een plekje in de zaal. Prachtig theater! Dat had ik al op internet gelezen en zag het ook nog snel voordat de lichten uitgingen. Tja toen ik de tickets kocht klonk het verhaal wel interessant. Documentaire over 2 verschillende soorten vrouwenlevens. Nannies in Berlijn (nou, das toch leuk!) en bejaarden in Polen. Bohh hee wat een tegenvaller. Ja zo’n artistieke film/ documentaire kan altijd tegenvallen, maar dit was wel echt erg. Zeker 5 minuten naar een heel make-up ritueel van de nanny zitten kijken met de camera als spiegel en zeker even zolang via de reflectie van een tv-scherm naar een oma zittend op de bank zitten staren. Oh oh wat duurde het lang. En ging het ergens heen? Nee. Ineens, 70 minuten later, werd abrupt het scherm zwart. Aftiteling. Lichten aan. Klaar. Juist ja… Tijdens de film waren er al aardig wat mensen weggelopen. Sabrina en ik waren braaf blijven zitten. Maar nog een vraag- en antwoordsessie met de regisseurs? Nee dat ging te ver. Een mevrouw beklom vol goede moed het podium en begon een verhaal over de betekenis van de film, terwijl zo’n beetje de hele zaal leegstroomde, inclusief S en ik. Wat een interessante dag. Maarrr, niets kon de pret meer drukken, want we hadden wel een prachtig rode loper evenement meegemaakt en een super gezellige avond gehad! :D Hebben we in ieder geval de Berlinale meegepikt nu we toch hier zijn :) . Beetje jammer van het missen van James Franco, Audrey Tautou, Charlotte Gainsbourg, Natalie Portman, de 50 Shades of Grey cast en ga zo maar door... Maar wij hebben Cate en Helena in de pocket! ;)

Op zaterdagmiddag kwam ik na een tripje naar de supermarkt en naar de eurowinkel voor wat carnavalsspulletjes, een gestresste rit in niet-op-tijd-rijdende S-Bahn en U-Bahn 20 minuten te laat bij de Mall of Berlin aan. Daar wachtte Martina op me. Ze wilde graag met me winkelen want ze had nieuwe kleren en schoenen nodig :P . Gezellig het winkelcentrum doorgestruind. Nouja, amper de helft. Want het is daar zoooo grooottt!!! Ik heb mezelf nog verblijd met leuke sneakertjes voor €5 (!!) die ik het eerste weekend hier al gezien had. Die avond troffen we een Belgisch meisje (Davine) die Martina via internet ook gevonden had en haar Litouwse flatgenootje (Aistė). Hebben gezellig met z’n 4en sushi gegeten :D . Erna zijn we nog naar de rode loper gelopen, maar daar was helaas weinig meer te doen. Nog eventjes opgewarmd met wat thee/chocomel en moe maar voldaan naar huis gegaan.

Op zondag was het mijn beurt om de flat te poetsen. Met alle respect, maar niet al mijn flatgenoten zijn hier even goed in. Ik besloot het eens wat grondiger aan te pakken. Heb dingen gepoetst, waarvan ik betwijfel of iemand anders er ooit al eens opgekomen was. Na o.a. de ramen te hebben gewassen, de vloeren gedweild, tegeltjes in de keuken gepoetst, alle deurklinken te hebben afgeveegd en al het stof van de plinten te hebben gehaald keek ik eens tevreden om me heen. Ahhh alles is schoon :D . Voor even dan ;) . Ook nog eventjes met opa en oma gebeld na 2 gemiste voicemails. Zielsgelukkig waren ze :) . Aangezien de zon al de hele dag heerlijk scheen besloot ik een frisse neus te gaan halen. Ik wilde eens richting het water wandelen. Heb mooie foto’s kunnen maken zo in de ondergaande zon. En eventjes leek het of ik middenin een verhaal van Charles Dickens beland was!! Tussen de Alexanderplatz en de Spree ligt het Nikolaiviertel. Oohhh prachtig. Een pleintje met kinderkopjes op straat, super mooie kerk in het midden, met gewelven overdekte winkelgalerijtjes rondom, super schattige snuisterijenwinkeltjes, cafeetjes en kleine huisjes. En alles was open! Op zondag! Een miraculeus verschijnsel in Berlijn. Oh wat een ontzettend mooi stukje Berlijn heb ik ontdekt. Hier kom ik vaker ronddwalen.

Op maandag was het de bedoeling dat we verkleed naar het werk kwamen vanwege Carnaval. Hier hadden we een mooie e-mail over gekregen. Voorzichtig had ik mijn nieuwe maskertje en diadeem met abstracte kattenoren in mijn tas gestopt. Felroze lippenstift op en gekleurde sjaal om en op naar Zalando. Daar bleek natuurlijk niemand verkleed te zijn, zoals verwacht. Heb mijn masker als mooi decoratiemateriaal tussen mijn 2 computerschermen gezet. Om een uur of 11 kwamen er 2 als konijnen verklede jongens binnengehuppeld. Iedereen kreeg een Berliner bol. Heerlijk! Wel een echt Carnavalsmomentje zo ;) . Tijdens de lunch ben ik met Aoife en Sabrina naar de lounge op de bovenste verdieping gegaan om een heuse Carnavalsfoto te laten maken. Met wat geinige accessoires zijn we voor het Zalando scherm gaan staan. Helaas trok verder van ons team er niemand zo aan, maar met z’n 3en hebben we in ieder geval erg kunnen lachen met een feestelijke foto als resultaat!

Op dinsdag was het volgens Aoife pancake day in het Verenigd Koninkrijk, hun manier om de vastenperiode in te luiden. Natuurlijk grijp ik deze kans aan om een pannenkoek te bakken! Ook voor Sabrina had ik er een gemaakt, zonder melk omdat ze dat niet kan hebben. Helaas kon behalve Lucile niemand naar mijn 2e intern lunch komen vanwege drukke schema’s. Samen met S heb ik nog de nieuwe lunchplek van Zalando uitgeprobeerd, waar ze o.a. verse soepen verkopen. Hmmm de Indiase linzensoep was heerlijk! Volgende keer hopelijk wel wat meer aanmeldingen voor mijn lunch :P . Toevallig vroeg op maandag een Nederlandse brandmanager aan mij om met haar nieuwe stagiaire Amy volgende week eens af te spreken en een intern lunch te organiseren voor alle nieuwelingen. Nou daar ben ik toevallig al druk mee :P. Aoife noemde me tegenover nieuwe stagiaire Iida uit Finland al de head-intern haha. Nouja, gezellig, ik regel wel een leuke groep hoor. Heb er alleen maar plezier mee.
Eenmaal thuis begon ik vol goede moed deze blog te schrijven toen ineens om kwart na 8 mijn telefoon ging. Chikara, of ik al gegeten had. Neuh, wilde eerst dit verhaal afmaken! Nou, of ik soms mee wilde eten met de vorige bewoners van mijn kamer. Ik riep meteen ja. Daarna realiseerde ik me pas dat ik dus de deur uit moest. Ik kreeg meteen ook een ander aan de lijn die zei dat ik maar moest opschieten, want het eten was klaar! Snel heb ik mijn spullen gepakt en ben fijn met google maps gaan lopen. Het was gelukkig in de buurt. Prachtig appartementengebouw! Het Turkse koppel dat eerst mijn kamer had woont er op de 11e etage. Prachtig uitzicht! En heel mooi appartement. En wat een aardige mensen weer! Chikara en Uka zaten me ook blij op te wachten aan tafel. Heerlijke Turkse soep gegeten, aardappelgerecht en lekker gekruide kip als hoofdgerecht en mini eclairtjes met vers fruit als dessert. Genieten! En wat was het gezellig! Na het eten werden we gevraagd onze glazen wijn te pakken en mee te komen naar ‘boven’. En daar stonden we dan. Op het dak van het gebouw, grenzend aan een feestruimte op de 18e etage. Wauw! Wat een uitzicht! En prachtige, grote, verlichte witte potten met planten op het dak :O . Geweldig!!! Ons gebouw zien liggen, Zalando gezien, natuurlijk de Fernsehturm.. Even later weer warm binnen heb ik me vermaakt met het Turkse meisje en haar iPad. Ze heeft een enorme passie voor mode en was meteen onder de indruk toen ze over mijn studie in Florence hoorde en stage bij Zalando. Haar grote droom! Trots liet ze me haar favoriete modewebsites en designertassen op internet zien. Er werd al meteen gefantaseerd over andere etentjes met ons 5en, samen shoppen en in de zomer zonnebaden op het dakterras haha :P . Haar man (pas getrouwd) vond het vooral leuk om met me over onze gezamenlijke interesse marketing te praten. Ontzettend leuk koppel en zo lief dat ik zomaar kon komen eten!!

Vanochtend weer back to business. Drukke maar wederom leuke dag. Tijdens de pauze met Sabrina in het warme zonnetje een wandeling gemaakt bij het water. Hmm de lente hangt in de lucht! Vanmiddag nog verrast door zakjes met stukjes banaan, knapperige yoghurtstukjes en nootjes die werden uitgedeeld. Een gezonde knabbel voor ons harde werkers! ;)

Ah wat is het leuk hier in Berlijn! De tijd vliegt om en ik kan bijna mijn bezigheden en bedachte plannen niet meer bijhouden. Er staat nog van alles op de planning, dus er is genoeg om naar uit te kijken! Bij dezen dus heel veel groetjes van een tevreden, lichtelijk vermoeide, maar vooral glimlachende ik vanuit Berlijn!
Tschüssieeee!! Xx :D